furmańska dola

[Pinokio]

furmanił w Płońsku zrywną kasztanką
z węglem na Wspólną i róg Warszawskiej
wiozła go chętnie koło wyszynku
jakby czytała przodków zwyczaje

gdy Scheindel Grün* kwity oddawał
pytał się chętnie co w domu słychać
za przywóz żądał nawet ćwierć rubla
cztery kopiejki na ciepny owies

i sze należy i sze zapłaczy
furman szanowny choć syn w chederze
mąż już od rana na kancelarii
się pan częstuje koszerną z jabłek

a gdy furmanka wpadła po osie
szuflował stekiem na lewo-prawo
w szeregach domów płońskiego rynku
błyskały gwiazdy Jędrzejewicza

ten zaś przez miasto jak meteoryt
wraz z teleskopem lekarz-astronom
zachwycił wiedzą i astronomią
choć widmo po nim szybko zaginęło

furmanka pędzi do dworu Weycherów
gdzie sam guwerner Henryk Sienkiewicz
pisał "Na Marne" pod starą lipą
tam gdzie czarownic sabat nawiedził

wio ma kasztanko przez bruki Płońska
do miejsc znaczonych piórem historii
która pisana na żyznej ziemi
chlebem i krwią tysięcy ludzi

[Gloinnen]

Podoba mi się próba odmalowania kolorytu lokalnego i uchwycenia nastroju.
Przy czym doceniam też zmierzenie się z niełatwą formą wiersza białego, choć miejscami rytm kuleje:

choć widmo po nim szybko zaginęło

furmanka pędzi do dworu Weycherów

---> tu masz o jedną sylabę za dużo;

chlebem i krwią tysięcy ludzi

---> tu o jedną za mało, a w poincie to wyjątkowo razi.

wraz z teleskopem lekarz-astronom
zachwycił wiedzą i astronomią

"astronom/astronomią" - według mnie to powtórzenie jest niepotrzebne, warto pomyśleć nad jakąś modyfikacją.

furmanka pędzi do dworu Weycherów
gdzie sam guwerner Henryk Sienkiewicz
pisał "Na Marne" pod starą lipą
tam gdzie czarownic sabat nawiedził

"gdzie"/"gdzie" ---> kolejne powtórzenie, które radziłabym usunąć.

Atutami utworu są: plastyczność, rustykalność, odzwierciedlenie autentycznych, "żyjących" scen, lekki humor (w opisie handlarza - Żyda), nawiązanie do historii i sienkiewiczowskiej biografii. Końcówka wypadła chyba za bardzo "patetycznie", niepotrzebnie próbuje dąć w surmy.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

ależ ciekawy wiersz.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

furmanił

Świetnie słowo .

Podoba mi się opisowość . Fajnie opisujesz.

Ale Gloinnen dobrze radzi .