Rzecz o powłoce

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Rzecz o powłoce

Zbyt cienkie wpuszcza chłód,
zbyt grube zgotuje ci nieprzyjemności.
Delikatne zerwie wiatru słowo,
twarde zanadto będzie trzymać na uwięzi.

Powłoka generowana losowo
dała ci możliwość stąpania po trawie.
Wybierana spośród setek materiałów
różnej jakości. Dar życia tutaj.

Wchodzi dusza w odzienie
z już naderwanym rękawem,
lub pękniętej podeszwie,
jednym i drugim... plus mały bonus.

To piękno. Nie nadszarpnięte wcale.
Tu zszyje, tu zaklei, będzie jak w zegarku.
Może dodać nawet kilka ozdób,
zostać ładniejszym od innych.

Dostałem pierwsze ubranie – ciało
i je uwielbiam, będzie tak zawsze,
bo jeśli w każdym z nich mieszka Bóg,
to lepiej, aby było choć trochę zadbane.

[anastazja]

Dostałem pierwsze ubranie – ciało
i je uwielbiam, będzie tak zawsze,
bo jeśli w każdym z nich mieszka Bóg,
to lepiej, aby było choć trochę zadbane.

wiersz o dbaniu ciała, ciekawe - troszkę bym obcięła, ale to Twoje dzieło. Zrezygnowałabym z powtórzenia tytułu.

Pozdrawiam

[coobus]

Ciało jako powłoka. Jedna z wielu funkcji ciała. I dusza co się pod nią rusza.
Ode mnie masz ateistyczne pozdrowienie. I ciepłe spojrzenie na wiersz

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Ciało jako powłoka. Jedna z wielu funkcji ciała. I dusza co się pod nią rusza.

To Ci się udało, mój drogi .