krótka twoja ze mną wędrówka

[Halszka55]

odchodzą
zostawiają kieszenie pełne
nich samych
powiercą się w głowie
usiądą

razem ze mną pójdą tam
gdzie zbieraliśmy pełne kosze
szeleszczących obecności
na łąkach na polach lasach
ciszy sali drżącej z podniecenia

ludzie słuchają wierszy i płaczą

mnie smutek gra na harfie
twarzy twojej już nie zobaczę
zostawiam kącik w serca izdebce
pospacerujemy w niej czasem

[Alek Osiński]

odchodzą
zostawiają kieszenie pełne
nich samych
powiercą się w głowie
usiądą

razem ze mną pójdą tam

trochę przeszkadza w czytaniu tyle czasowników
w podobnej formie...

Wiersz o odchodzeniu i wspomnieniach...to zawsze wrażliwy i przeważnie smutnytemat
jak i wieczna rozłąka, chociaż przecież niekoniecznie wieczna...

Pozdrawiam