kondukt

[pietrek]

kondukt

ojcowie mrą na nawóz
grudki życiodajnego gnoju
między odwróconymi skibami

matki umierają na pacierze
by się ich nauczyć by już nigdy
niczego nie zapomnieć

dzieci jak małe zwierzątka
odchodzą w ciszy i skupieniu

całkowitej ciszy
absolutnym skupieniu
sekunda po sekundzie
eon za eonem

dzieci umierają bez końca
poza śmierć

[Sede Vacante]

Jest to tajemnicze i intrygujące, ale właśnie - chyba dlatego,że nie rozumiem tego "śmiertelnego przekazu". Co tutaj oznacza owo umieranie?
Nie bardzo wiem jak rozwikłać ten wiersz. Początek jeszcze bym rozumiał - ojcowie umierający-zaharowujący się w polu. Pracujący do samej śmierci, a przy tym kochający i poświęcający się swojej pracy tak, że są gotowi umrzeć w polu właśnie.

Ale matki umierające na pacierze i dzieci umierające po cichu(wiem co to oznacza, ale o czym ma mówić czytelnikowi?) już mnie zgubiły.
Nic o wierszu nie mówię, to nie opinia. Bo też nie mam co, najpierw musiałbym go rozwikłać, albo autor musiałby mi pomóc

[lczerwosz]

j. w.

[Leszek Sobeczko]

czytam tak; jakieś tam zasady w imię których coś tam; brak miłości; trwanie przy kacie; odtrącenie; śmierć dziecka sprowadzona do śmierci np: chomika/czy rybki w akwarium (milczenie); dobry wiersz od strony przekazu, ale od strony warsztatu w paru miejscach do dopracowania

pozdrawiam

[pietrek]

ale od strony warsztatu w paru miejscach do dopracowania

czekam na sugestie

[Leszek Sobeczko]

czekam na sugestie

wers 5, oraz 8,9,10 w powiązaniu z 11 i 12; to tylko moje widzenie, te powtórzenia rzutują zbytnią egzaltacją/takie podkreślenie dla "nie kumatych" /wybacz określenie, to pierwsze przyszło mi na myśl/; przedostania czątka + fraza -"dzieci umierają" w tym świetle wydaje się być zbyteczna [ mz ]

pozdrówka

[pietrek]

aha

[Alek Osiński]

Mi się akurat przekaz wydaje dość jasny, chociaż może w rzeczywistości znaczy coś innego

Otóż, czytam to tak, że inna jest śmierć osoby doświadczonej, świadomej swojego odejścia
i chociaż nie jest lekko, jest jakby spełnieniem pewnego organicznego obowiązku, konieczności
natomiast małe dzieci ze swoją "tabula rasa" nie umieraja w ten sam "dotkliwy sposób"
nie są świadome odchodzenia, zmieniają jedynie jakby stan skupienia, co tak naprawdę
nie będąc procesem świadomym, pozwala im wymknąć się realnemu
wymiarowi śmierci "poza śmierć"

Dobry wiersz, jednak w tym układzie faktycznie możnaby chyba zrezygnować z pierwszego "w ciszy i skupieniu" i przejść od razu odchodzą...w całkowitej ciszy...akurat tutaj powtórzenie chyba nie jest konieczne...

Pozdrawiam