Ariadna

[AS...]

zapisałem cię na ścianie labiryntu
w czasach gdy budowano pałac
w Knossos. ciągle padał deszcz
kiedy dzwoniłaś. otworzyłem drzwi

tak samo jak wtedy
pomyliłaś piętra

* * *

do pomieszczenia w którym potężny
komputer pomagał mi w pracy
nad odczytaniem pisma linearnego
prowadził korytarz pokryty hieroglifami

zatrzymałaś się przed gliptykiem
na którym uwieczniono twoje imię
zanim uszłaś przed gniewem królowej
prowadziłem cię przez długi korytarz
prosto do wyjścia z labiryntu
w Knossos. ciągle padał deszcz
w czasach gdy budowano pałac
pisałem dla ciebie wiersz
kiedy dzwoniłaś.

otworzyłem drzwi

[lczerwosz]

pomylone czasy i kolejności nie tylko piętra
Wiadomo - pałac w Knossos wyposażony był w windę.
Trochę matriksowe, dopiero otwarcie drzwi wpuszcza świeże powietrze w tę matnię.
Super pomysł

[Ewa Włodek]

kapitalnościowe - chciałoby się rzec. Czas teraźniejszy i przeszłość, "labirynt" klatki schodowej i labirynt w Knossos. A drzwi - zawsze dzielą przestrzeń na tę "przed" i tę "za". Która jest naszym światem, a która - równoległym, na ten przykład?

pozdrawiam serdecznie..
Ewa

[anastazja]

zapisałem cię na ścianie labiryntu
w czasach gdy budowano pałac
w Knossos. ciągle padał deszcz
kiedy dzwoniłaś. otworzyłem drzwi

dobrze napisany wiersz, Asie

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Tak mi się to interpretuje, że najpierw przenosisz czytelnika do jakiejś starożytności, potem idziemy do współczesności... i znowu antyk .

Taka ciekawa podróż w czasie .

[Maryla Stelmach]

ciekawie.