miejsce gdzie uciekasz myślami

[coobus]

przenikam głębię oczu
trafiam na myśli uderzające o brzeg
cisza przecieka nadmiarem rozchodzących się kręgów

za żywopłotem dużych liter
malutkie śliczne słowa
wieczne wyczekiwanie
tak dobrze czujące się w wydziczałym sitowiu

coś zachodzi lub nie zachodzi
niełatwo to określić
czas wypłukuje z kolorów
czarnobiały zapis dnia

czułaś się tu bezpiecznie
dopóki samotność nie zdradziła cię zadyszką
suchotniczym kaszlem
nie zadrżała przeczuciem epilepsji

uzależniona od siebie samej
wymyślasz w panice
radość z drobnych radości
strach przed strachem

na zdezelowanym wózku
pudełko na okruchy życia
tylko czy warto tak ciągnąć wszędzie za sobą
kalendarze bez kartek
godziny bez chwil
malutką malinkę na szyi
wyłuskaną w porze letnich zbiorów

[EwaMagda]

Piękny...

[anastazja]

na zdezelowanym wózku
pudełko na okruchy życia
tylko czy warto tak ciągnąć wszędzie za sobą
kalendarze bez kartek
godziny bez chwil
malutką malinkę na szyi
wyłuskaną w porze letnich zbiorów

powiało smutkiem, uciekający czas nie cieszy, mnie również cobusku
Zamyślenie napadło mnie.

Serdeczności

[Alek Osiński]

malutką malinkę na szyi
wyłuskaną w porze letnich zbiorów

ja wybieram puentę

bardzo smakowita jest

[lczerwosz]

przepraszam za drobną na razie tylko uwagę, lepiej zamiast "gdzie uciekasz", dać "dokąd", chyba.

[iTuiTam]

przenikam głębię oczu
trafiam na myśli uderzające o brzeg
cisza przecieka nadmiarem rozchodzących się kręgów

za żywopłotem dużych liter
malutkie śliczne słowa
...
na zdezelowanym wózku
pudełko na okruchy życia
tylko czy warto tak ciągnąć wszędzie za sobą
kalendarze bez kartek
godziny bez chwil
malutką malinkę na szyi
wyłuskaną w porze letnich zbiorów

Warto, warto, inaczej by się odleciało bez żadnej ważkości.

serdecznie Coobus-iu
iTuiTam

[lczerwosz]

Jeszcze wróciłem.
Nie wiem, czy powinienem, ale pokażę, co mi się nie podoba. To drobiazgi:

malutkie śliczne słowa
wieczne wyczekiwanie
tak dobrze czujące się w wydziczałym sitowiu

"czujące się" i "wydziczałym" - wydłużają brzmienie tej linijki. Nie wiem, czy śliczne słowa, czy wyczekiwanie jest czujące się, warto by zmienić gramatykę tej myśli. "Wydziczałe" - czy zwyczajnie dzikie.

czas wypłukuje z kolorów
czarnobiały zapis dnia

czy czas już wypłukał te kolory, bo zapis jest już teraz czarno-biały, ja rozumiem, że zapis dnia będzie czarno-biały po wypłukaniu go z kolorów, a na razie jest kolorowy.

dopóki samotność nie zdradziła cię zadyszką
suchotniczym kaszlem

Czy samotność nie zdradziła się zadyszką i kaszlem. Albo zadyszka i kaszel nie zdradziły samotności. Nie jest wszystko jedno kto kogo zdradził.
Jeżeli się mylę i czepiam, wybacz.
Ale wiersz jest piękny i głęboki.
Pozdrowienia serdeczne.
Leszek

[coobus]

Magda, Anastazja, Alek, Ela - dziękuję za czytanie i ciepły odbiór.

Leszku, zaciekawiła mnie poruszana przez Ciebie kwestia, stanąłem przed dylematem poprawności ogólnie przyjętych form, takich jak "gdzie idziesz" czy "uciec, gdzie oczy poniosą". Nie mam przygotowania polonistycznego, jestem jedną z sierotek parających się wierszopisaniem tylko dlatego, że nie jest to zabronione. Więc wczytałem się w wyszukiwarce w rozstrzygnięcie tego problemu. Wiele osób o to pyta, czy poprawne jest gdzie czy dokąd. Opinie bardzo rygorystyczne definiują to tak, że forma "dokąd" jest większym doprecyzowaniem miejsca. Ale obie formy są przyjęte, jak to bywa w przyjaźnie elastycznej polszczyźnie. Czyli pewnie masz swoje racje, uznaję je, ale ponieważ forma "gdzie" jest do przyjęcia, pozostawię ją, żeby nie robić zamieszania. Za celne spostrzeżenie, otwierające przede mną kolejne okno ojczystego języka, dziękuję.

...za żywopłotem dużych liter malutkie śliczne słowa... tak to czytaj, myślę, że nieopatrznie przeformatowałeś ten fragment.

... dopóki samotność... gdyby zdradziła się, wypadłby cały kontekst. Po prostu czuła się bezpiecznie, ale nie była tu sama, była z nią odwieczna przyjaciółka, która nie umiała zachować zasad konspiracji, kaszlem zdradziła miejsce pobytu, czyli po prostu wystawiła, zdekonspirowała przed otoczeniem.

...czas wypłukuje z kolorów czarnobiały zapis dnia... - masz tu rację, przyznaję, ale opierasz się na dosłowności, czyli nasze podejście do świata zamykanego w poezji jest nieco różne. Mógłbym to poprawić tak, żeby encyklopedycznie przedstawić sytuację, gdy coś w rodzaju zachodu słońca (co jednak wcale niekoniecznie nim być musi) topi w wodzie, na przykład, swoje kolory i świat powoli staje się czarnobiały. W mojej ocenie forma dosłowna nie topi słońca tylko topi całą magię wiersza, magię słowa. Unikając dosłowności, podchodząc ją metaforycznymi sztuczkami, wiem, że nie zawsze doskonałymi, zdaję się na wyobraźnię odbiorcy, na jego wyczucie obrazu.
Uwagi cenne, swojej formy staram się bronić pojęciem elastyczności słowa, jak widzisz. Niemniej dziękuję za konstruktywną analizę. I za ocenę końcową, niezależną od szczegółów.

[Gajka]

Coob

Powiem brzydko, ale puenta zarąbista !!!!!

[Adela]

"w miejscu gdzie uciekasz myślami" zatrzymałam się na dłużej. Wiersz wciąga i zmusza do myślenia:)

"trafiam na myśli uderzające o brzeg" - tutaj trochę mi to brzmi banalnie.
Ogólnie piękny wiersz, wymowny, z okruchami smutku.

Pozdrawiam,
A.