latajacy dywan

[marta zoja]

zamówiłam dziś biały dywan
zdaje się latający w jedną
stronę do niepamięci

wzór nieistotny, pokrywa
wszystkie, szarobure znaki
prowadzące zawsze donikąd

chwilę na nim usiądę
pomarzę o dalekich krainach
wiem, mojej samotności

zmienione ostatnio


usiądę chwilę na nim
pomarzę o dalekich podróżach
wiem
mojej samotności





-----------------------------------------------------------------------------
"Miłość do jednego tylko mężczyzny, czy jednej tylko kobiety jest wyrzeczeniem. Żyć w pełni, to żyć nieświadomie i instynktownie we wszystkich kierunkach... Idealizm jest śmiercią ciała i wyobraźni".

Anais Nin

[Patka]

Nie podoba mi się. Nie czyta się dobrze, mam wrażenie, że męczyłaś się przy pisaniu tego wiersza. Moim zdaniem też można go odchudzić o kilka słów:

zamówiłam biały dywan
latający w jedną
stronę do niepamięci

nieistotny wzór pokrywa
szarobure znaki
prowadzące donikąd

na chwilę na nim usiądę
pomarzę o dalekich krainach
wiem mojej samotności

To oczywiście tylko moje widzenie.

Ostatniego wersu nie rozumiem.

Pozdrawiam
Patka

[marta zoja]

Dzięki za wnikliwe czytanie Pisanie nie męczy mnie, ot samo przyszło z latającym dywanem Pozdrawiam ciepło mz

[Alek Osiński]

biały dywan

trochę mi to przypomina białe plamy historii, a może faktycznie chodzi o pewien rodzaj
autocenzury, ale czy faktycznie można skutecznie pokryć szarobure znaki, skoro
wypłyną przy najblizszej odwilży? Wiersz nie jest taki zly, moim zdaniem,
dalekie krainy samotności brzmią dosyć interesujaco,
trochę brakuje interpunkcji dla jasności odczytu

Pozdrawiam:)

[anastazja]

na chwilę na nim usiądę
pomarzę o dalekich krainach
wiem mojej samotności

znam Twoje wiersze Martuś, więc nie mam problemu z odczytaniem. Mam tylko małą sugestię, czy nie chciałabyś zmienić co nie co?

usiądę chwilę na nim
pomarzę o dalekich podróżach
wiem
mojej samotności

w ten sposób pozbywasz się drugiego "na", a wyraz wiem oddzielając wyodrębnisz myśl.

Pozdrawiam serdecznie