Przy czym, nie można wykluczyć także Mount Blanc

[Alek Osiński]

Są góry, które stoją zawsze w jednym miejscu
i te, które wędrują - nieregulaminowo, trzęsą się
od nakładanych kar. Surowo wzbronione
budować na ich stoku – budzi śmiech
niczym drugi lewy but w parze. Gdzie mieliście oczy

wrzucając ziele w krater? Gdzie mieliście uszy
nasłuchując sennego pomruku; dzieci kwiaty,
nieroztropnie, poraniły stopy o skałę.

Czy moglibyśmy pominąć coś tak wspaniałego
jak potok piroklastyczny, rozszerzone ze zdumienia
oczy młodych kozic, z których płynie to samo
co z naszych, rozżarzając południowe wystawy,
krętą drogę dla mułów, zastygłych
z opuszczonymi łbami.

One jedne coś przeczuwały. Właściwość rasy
twardo wygięła im szyje,
wprzęgła w kierat;

mój kochany, ten sam, który kazał wrzeszczeć
na szczycie góry, bo wyżej wała
nie podskoczysz, zwłaszcza
w taki pochmurny dzień,

jamy po ciałach sięgają rąk odkrywców
z wzajemnością. Wytrąca się
tylko balast.

[EwaMagda]

Alku, świetny tekst, pełen wspaniałych metafor.
Ziele na kraterze pana Melchiora jest lekturą, do której powracam...

Pozdrawiam serdecznie

[Adela]

Nietuzinkowe metafory, ciekawy klimat. Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam,
A.

[Gajka]

Świetne frazy

[Maryla Stelmach]

podoba się . pozdrawiam.

[anastazja]

Są góry, które stoją zawsze w jednym miejscu
i te, które wędrują - nieregulaminowo, trzęsą się
od nakładanych kar. Surowo wzbronione
budować na ich stoku – budzi śmiech
niczym drugi lewy but w parze.

To prawda Alku. Pod Wezuwiuszem są takie wille, że szok. Pytałam, kto im pozwolił się budować, nikt istnieje zakaz, widać włosi nie przyjmują zakazów. Krater wulkanu jest straszny, trochę dymi, ale kiedyś...o zgrozo, tam mieszka moja córka.

Przepraszam, ze tak pod wierszem. Wiersz sprawną ręką pisany, jak to, u Ciebie Alku.
Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Krater wulkanu jest straszny, trochę dymi, ale kiedyś...o zgrozo, tam mieszka moja córka.

Masz ci los, to musi być chyba podniecające żyć na stoku żywej góry,
a jak ona to odbiera? kwestia przyzwyczajenia?

Dzięki Wam za czytanie i Pozdrawiam

[zadowolony]

Uff... Jak dla mnie za dużo słów, za mało treści, metafory lekko przywiędłe (trochę jak chryzantemy trzeciego listopada), ale tekst wcale nie jest zły, może nawet jest niezły, ale nie w moim guście.

[Mirek]

dzieci kwiaty,
nieroztropnie, poraniły stopy o skałę.

hm ... tak to już jest i jeszcześmy sobie kilka guzów nabili zmieniając to czego zmienić niepodobna

[Bożena]

z przyjemnością jak zwykle- Alku- pozdrawiam