Fryderyku, tutaj...

[Gabriela]

inaczej postrzegam wolność.
Niebo nie tak chłodne jak kiedyś.
Zawsze można pogłaskać balon,
łaskawie wypuścić sznurek,
zanim trafi się głową w sufit.
Do trzech razy pukam.

Bez kija, marchwi nie odchodź.
Rozrywka niemego wojaka:
skoki z dachu na dach,
by sprawdzić czy dymi komin.
Zabawa w klasy odpada,
nie umiem czytać.

Szybko znajdę kogoś do pary.
Nikt więcej nie zabroni nam tańczyć.
Reszta może stać na peronie
i nazywać głupcem.
Mam w sobie melodię. Nie zanucę,
ten jeden raz

zaufała. Mnie wybrała. Ten jeden raz.


Słyszysz?

[Alek Osiński]

Chodzi o Fryderyka N.?

Zabawa w klasy odpada,
nie umiem czytać.

to najlepsze

[Gabriela]

Tak Alku.
Pozdrawiam serdecznie

[coobus]

Przypomniała mi się anegdota.
Bibliotekarka pyta studenta: czego szukasz? Nitzschego. Oburzyła się: patrzcie ludzie jaka arogancka młodzież.

Tytuł nieco naprowadza, jest w jakimś sensie kluczem do zrozumienia treści, mimo wszystko tekst jest hermetyczny. Nie uznaję tego za wadę. Zmusza umysł do gimnastyki. Nie narzekam, że mnie zmusił, jestem mu nawet wdzięczny.

[Gabriela]

Coobus; dowcip znałam.
przekażę mu ową wdzięczność.

pzdm.