otwarte

[em_]

najgorsze że trudno to nazwać
jakbym jeszcze nie umiała mówić

krew mnoży krew
kamień rośnie w ziemi
- tak chyba miało być żebyś wszystko mógł

i ze wszystkim mnie oswoił
bo apatia i spokój
słońce i żarówka
respekt i strach nakładają się na siebie

a kto ma ręce co nie czują różnicy nie powinien dotykać

a kto nie widzi granic nie powinien chodzić

a kto jest bez winy nie wie nic o błędach

chociaż może i tobie śniły się protezy języków
szklane oczy
dlatego już nie możemy na siebie patrzeć

i jeśli zapytasz czy daję słowo odpowiem
- znikaj

dać słowo to nie mieć
wyjścia

[coobus]

Czytam. W myślach czytam jakby "na głos", bo to pomaga płynąć wraz z wierszem. Nie ukrywam, że jest to wiersz jakby dla mnie, właśnie w takich akwenach lubię pływać. Nie każdy wiersz daje się czytać na głos.. Są granice.

a kto nie widzi granic nie powinien chodzić

No, to tak żartem, zapewniam, że szanuję zdanie oceniających inaczej. Bo każdy wiersz ma swojego odbiorcę, chyba z tą myślą każdy z nas pisze.
Pozdrawiam

[anastazja]

a kto ma ręce co nie czują różnicy nie powinien dotykać

a kto nie widzi granic nie powinien chodzić

a kto jest bez winy nie wie nic o błędach

jakie to mądre i prawdziwe em_ wiersz z ulubionych. Bardzo do mnie przylega.

Malutka sugestia, gdyby tak:

ręce które nie czują różnicy nie powinny dotykać
kto nie widzi granic...
a kto jest bez winy...

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

bardzo ciekawe...nie wiem tylko, czy końcowy dwuwers za bardzo nie zamyka wiersza,
to znaczy nie jest zbyt mocną autointerpretacją.

Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

cóż, co się "podziało" między peelami, coś złego, i chyba nie do odwrócenia. Więc - otwarto przysłowiowe drzwi, zeby się mogli rozejść w różne strony. Kapitalna refleksja:

a kto ma ręce co nie czują różnicy nie powinien dotykać

a kto nie widzi granic nie powinien chodzić

a kto jest bez winy nie wie nic o błędach

cóż, nikt nie jest doskonały, tylko, że przez tę swoja niedoskonałość czyni wiele niedobrego, niestety...

pozdrawiam serdecznie, Ewa

[witek kiejrys]

a kto, mnie nie drażni, natomiast na nich zakończyłbym ten wiersz, do tego miejsca bardzo ładny.

pozdrawiam