Zielona puenta

[anastazja]

bieszczadzki wiatr
w jesiennym brzmieniu
napina strunę harfy
pada co z tego
ponoć po deszczu świat
staje się lepszy
dobiegające odgłosy
nie przepełniają radością

w jednej sekundzie
rozdzierający trzepot
bocianiej duszy
przekracza granicę
w żalu rozsuwam uśmiech z nadzieją
na pierwszą zieleń i powrót ptaka

[lczerwosz]

napina harfę

Nie wiem, czy wiatr może napinać harfę, jej rama sztywna. Może jednak wydymać struny, jak żagle. Może nawet strunami grać, zmieniają swe natężenie.

zapłakane okna

raczej zgrane poetyckie określenie.

w jednej sekundzie rozdzierający trzepot duszy bociana przekracza granicę

To mi się spodobało. Nagłość zrywu do lotu, jakby przekraczanie bariery dźwięku zabrzmiało.

w żalu rozsuwam uśmiech z nadzieją na pierwszą zieleń i powrót ptaka

Czy już/aż do wiosny.
pozdrowienia
Leszek

[Alek Osiński]

Podoba mi się An , co można by przemyśleć to ew. "dusza bociana"
samo - bociana - chyba lepiej zagada i końcówka z mocnym erotycznym akcentem - "ptaka",
chyba, że tak właśnie miało być...

Pozdrowienia:)

[Gloinnen]

A ja dla odmiany wolałabym "trzepot bocianiej duszy"...
Ze względu na płynność zapisu - najlepiej i bez oddalania się od semantycznego pierwowzoru.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Czy już/aż do wiosny.
pozdrowienia
Leszek

Dziękuję Leszku. Dzięki za uwagi, jest poprawka i...chyba lepiej.
Pozdrawiam



Tak miało być Alku - dziękuję.



Witaj Glo

Miło Cię gościć, bardzo się cieszę na Twój komentarz. Pierwsza wersja brzmiała bocianiej zmieniłam, ze względu na jednej w pierwszym wersie.

Serdeczności

[ble]

Jestem za zielonymi puentami - na przekór. Ładnie Ci się zapisało, Anastazjo

[coobus]

Jesień nawet jeszcze nie zapukała, zaledwie uśmiechnęła się przyjacielsko deszczem. Przyśpieszasz czas, już myślisz o wiośnie. Może dlatego, że to bieszczadzka wiosna, bieszczadzka zieleń. Być może za miesiąc będę miał możliwość dotknąć tej zieleni, już bogato haftowanej.
Z pozdrowieniami, i pełnym uznaniem

[anastazja]

Jestem za zielonymi puentami - na przekór. Ładnie Ci się zapisało, Anastazjo

Miło czytać taki zapis ble - ukłon w Twoją stronę.




cobusku - były dwa dni takiego zimna, bez słońca, że deprecha brała, stąd ten wiersz. Ja nie cierpię zimna,
mogłabym żyć w egzotycznych krajach.
A jeśli będziesz w Bieszczadach odezwij się proszę, podam Ci na pv komórkę, może się spotkamy.
Jeśli zdążę, ponieważ od 22.X. będę w Busku w sanatorium.

Pozdrawiam.

[em_]

Byłam i czytałam,
podoba się oczywiście

[marta zoja]

Anastazjo, gdy wiosna w duszy na pewno uda Ci się przetrwać każde zimno Ze słonecznym uśmiechem dla Ciebie MZ