Obchodzenie świata

[Alek Osiński]

Kręcisz się zawsze w pobliżu, z boku na bok,
poruszasz osobno każde źdźbło, w skłębionym
sianie – martwa natura,

po przeniesieniu w gęstwę światłocieni
utwardza się, jak ujęte w porę pół jabłka,
powtarzając niewyobrażalne;

od przybytku głowa nie boli, ale godziny
wleką za sobą bezwładne ciała - oprychy
w sadzie długo przed kwitnieniem; agronom
z grzybobójczym środkiem na plecach

studiował ciężar macierzyństwa,
teraz skrapia święconą wodą – pokój
temu domowi, niech nikt nie próbuje
nawrzucać;

zapach mleka z garkuchni za rogiem
u wizytek, ale w sumie
również, każde inne przybliżenie.

[lczerwosz]

Przyznaję, że mało rozumiem, o co tu chodzi. Widzę biedę, beznadziejność. Trzeba by więcej podumać, może ktoś bieglejszy.
A tytuł - obchodzenie święta, obchodzenie - przechodzenie obok, omijanie.
Pozdrawiam serdecznie
Leszek