Szlak bohaterów

[Sede Vacante]

Po poprawce:

Kiedy wszyscy idą spać
i gasną światła w bezpiecznych domach,
latarka i kaptur zakrywający tożsamość,
by jutro znów stanąć w kolejce.

Nie ominie żadnego
kosza na śmieci.

Kiedy pociechy śpią,
a mąż pracy szuka już tylko w cicho wypłakiwanych łzach,
pospiesznie zalicza kolejne przystanki.

Pod moim balkonem jest jeden „bezpieczny dom”.
Kilkadziesiąt, wcześniej, czy później,
w drodze po mleko i chleb.

Na tym szlaku nie spotkasz nędzarzy.
Są tylko

najwięksi bohaterowie.


Kiedy wszyscy idą spać
i gasną światła w bezpiecznych domach,
latarka i kaptur zakrywający tożsamość,
by jutro znów stanąć w kolejce.
Idąc na wojnę z codziennością, nie ominie żadnego
kosza na śmieci.

Kiedy śpią jej pociechy,
a mąż pracy szuka już tylko w cicho wypłakiwanych łzach,
pospiesznie zalicza kolejne przystanki.

Pod moim balkonem jest jeden „bezpieczny dom”.
Kilkadziesiąt, wcześniej, czy później,
w drodze po mleko i chleb.

Na takim szlaku nie spotkasz nędzarzy.
Są tylko

najwięksi bohaterowie.

[lczerwosz]

Czytam już kolejny raz. Chciałem się użalić nad losem. Nikt tego nie oczekuje. Poprawić niczego nie umiem.
Bohaterowie zmagają się z losem, a nędzarze los tylko przyjmują.
I tak jest w każdej warstwie społecznej. Czy może o to tu idzie.

[Gloinnen]

Idąc na wojnę z codziennością,

---> out

Kiedy śpią jej pociechy,

---> "kiedy pociechy śpią"

a mąż pracy szuka już tylko w cicho wypłakiwanych łzach,

---> a mąż układa w ciszy
curriculum vitae z łez ---> (bardziej metaforycznie!)

Na takim szlaku nie spotkasz nędzarzy.
Są tylko

najwięksi bohaterowie.

---> Na takim szlaku
są tylko (najwięksi) bohaterowie. (---> wstawka o nędzarzach moim zdaniem niekonieczna ---> ale możesz przemyśleć.

Pozdrawiam,


Glo.

[Sede Vacante]

Dzięki za opinie.
Przeanalizowałem i delikatnie się zastosowałem, według własnych odczuć. Dziękuję szczerze

No i fajnie, nie ma słodzenia, jest nauka.
O to chodzi.

[ono]

niezbyt pierwsza zwrotka, ale potem już gładko