***

[Damian Sawa]

prawdopodobnie jest tylko jeden koniec
na tym świecie (moje słowa, nie myśli)

zakopią nas w ziemi, jak największy skarb i będą błagać
Boga co z góry patrzy na wszystko z przymrużeniem oka
by pomógł zagubionym trafić do królestwa, w końcu nie ma człowieka
który nie popełniłby błędu. sądzisz że wystarczy szlochać
wskazuję palcem, w tej chwili to tania dziwka
od niechcenia wyłaniająca się z mgły

słuchaj - oskarżam cię o wszystkie nieszczęścia
uśmiechy, żale.

czas reprodukuje się w wierszach
tak jesteśmy banałem, opartym na wersach.

[lczerwosz]

od niechcenia wyłaniająca się z mgły

tak myślę, czy chodzi o brak chcenia w szerszym rozumieniu w kontekście tej niedrogiej pani. Czy pojawia się bezwiednie, mimo woli?

[Sede Vacante]

Gdyby nie "mała po kropce" i lekka zadyszka w pisaniu(wersyfikacja sprawia takie wrażenie), to bardzo by mi się podobało.
Technicznie bym dopracował, naprawdę warto, bo to dobry wiersz.
Wiem również, że pewnie taki autora zamysł, by małą po kropce i tak, anie inaczej, ale warto się zastanowić nad uspokojeniem tego wersowego pędu, nabraniem oddechu i dopracowaniem.
Ale to już wybór autora.
Sama treść, pyszna.