znicze nocnych lamp

[pietrek]

znicze nocnych lamp

na szerokim parapecie kwiaty rosną tak bujnie
jak gdyby żywiły się nostalgią i kurzem

ciocia Marysia każe mówić na siebie Magda
bo trudno inaczej uprościć Marię Magdalenę

w ciasnej norce rozkłada i wietrzy wspomnienia
była archiwistką więc potrafi się opiekować
nieistotnymi drobiazgami które przesądzają

o życiu

ponad sześćdziesiąt lat na Śląsku a dalej
biegnie przez Mokotów oddycha spalenizną
czyta list od Sendlerowej

cieszymy się żeś cała i zdrowa Marysiu

na szerokim parapecie kwiaty rosną tak bujnie
jak na rabacie strzegącej bezimiennych kości

[coobus]

na szerokim parapecie kwiaty rosną tak bujnie
jak na rabacie strzegącej bezimiennych kości

szczególnie to zakończenie , całość również.

[ono]

przyklejam się do komentarza coobusa

[pietrek]

coobus, kamil

[Henryk VIII]

super; )

[anastazja]

Pięknie i to wystarczy

[Sede Vacante]

Ja bym trochę okroił z - moim zdaniem - zbędnych słów typu "szeroki"(parapet), "tak"(bujnie), "ciasnej"(norce) i podobne.
Sprawiają dla mnie wrażenie przegadania, odwracają uwagę od "rdzenia", głównego szlaku wiersza, jego przesłania. Nie aż tak bardzo, by nie zrozumieć, ale dekoncentrują.
Wiersz? Ciekawy i ma autor w nim coś sensownego do powiedzenia,a le czuję jakby przez mgłę ten głos, poprzez owo przegadanie.

[pietrek]

nostalgiczny parapet wspomnień

na parapecie kwiaty rosną bujnie
bo żywią się nostalgią i kurzem

ciocia Marysia każe mówić na siebie Magda
choć w dowodzie ma Maria Magdalena

w norce nic tylko wspomina
nieistotne drobiazgi

sześćdziesiąt lat na Śląsku a dalej
czyta stare listy z Warszawy

na parapecie kwiaty rosną bujnie
jak na rabacie

[Gajka]

O kurcze wywaliłeś istotne słowa i fajną puentą uciąłeś .

[pietrek]

nie do końca ja
"u góry" wszystko po staremu