polowania w Jakucji

[Maryla Stelmach]

wytoczył się z nocy
drogę przeszył chłód
zmarznięte stopy dotarły do kresu
tu kończy się świat
martwy renifer czerwieni biel

w tobołku siódme dziecko
uśmiecha się krzywo
maluje usta na sino
matka z obwisłymi piersiami
dorzuca rybę do zupy
sypie słowa na wiatr

wielki myśliwy rozniecił ogień
stado wilków zaklętych w krąg
przywołuje z ludowych pieśni

[Nilmo]

W stopach "o" ci umknęło.
Maryla, rzucasz skrawkami myśli. ktoś - coś wysypał się,zmierzch przeszył, stopy dopadły nić się skończyłą, jakieś pojawiające się nagle dziecko uśmiechało się malując...
Wiersz krótki z czego niemal 1/3 to czasowniki.Sama oceń. Dziękuję.

[Maryla Stelmach]

Nilno, dzięki. wiersz trochę inny - jak opisany obraz. czytał go mój syn i zrozumiał mój zamysł. jest jakaś wypielęgnowana stopa, czyli człowiek z dobrobytu - może turysta. jest świat za siatka, brudny i chory. opisuje dwa światy. ludzie często takie widoki traktują jak ciekawostki. oby zrobić ładne zdjęcie. będzie można nim się pochwalić, jakim jest się świetnym fotografem.

a może zdjęcie zdobędzie jakąś nagrodę na wystawie itp. obraz składa się z kilku elementów i ruchu - czasowników. tak go chciałam napisać, a mój wiersz nie musi być dziełem artystycznym. ma wnosić przekaz, jeżeli mi się udało? dzię kuję i pozdrawiam.

Dodano -- 24 paź 2013, 1:19 --

Nilno, zmieniłam zapiu wiersza. powstała nowa myśl o polowaniu na wilki, które dziesiątkują renifery.