Bajkowo nie jest...

[Gabriela]

wcale nie o koronę idzie, ale o kryjówkę


wspiął się na gałąź i wyrzucił dzieci
nic się nie wykluje
tylko zakłuje

a ona zgaśnie
nagle
chociaż uprzedzali:
jak już sobie pościelisz
pamiętaj
nie przyśnij
bo kiedy się obudzisz
nie będzie niczego
pocałunku w usta
księcia
ani kawy
ziarno
pod poduszką
to ciut inna bajka

szkoda księcia
bezwzględna Gothel gnie sobie parole
miłość w oczy kole

uwierzyć
że do wieży nie prowadzą
schody
toż to banda dzikusów
i nic więcej
amen
para której się wydaje
że wyrosła
z jaskiń
żaden więcej nie dojdzie
po włosie do kłębka
wciąż o jej puklach głoszą
choć wszy
przemilczano

wyszumieć się zapomnieć
dla niego przeszłam przez wysypiska
mój pałac blisko

wytrwać
dla jednej nocy
przeżyć ją
i odejść
zostać
któremuś w głowie
po tylu wybiciach
kondom
jak pantofelek
skrojony na miarę
zalega
na schodach
gdy po wszystkim
jasność

kiedy poczujesz że nawet jedno przykazanie
cudem zamarzło w tobie
rozbij musi odejść

jabłko
już kiedyś było
i ta cyfra
siedem
dla niej
raj nie istnieje
gość
tego nie zmieni
bóg artysta się zmęczył
kiedy tworzył
karły
pokażą jego wielkość
jedną tylko
ręką

[Henryk VIII]

Podoba mi się. Zakończenie ciekawe. No i to: "kondom
jak pantofelek
skrojony na miarę" - nic dodać, nic ująć...

[Gabriela]

dzięki wielkie!

[coobus]

wcale nie o koronę idzie

To prawda, wcale bajkowo nie jest. Bo życie... wiesz sama.

bóg artysta się zmęczył
kiedy tworzył
karły

Chyba to najbardziej i najładniej oddaje sens wiersza. Całkowicie wzięłaś mnie nim do niewoli. I dobrze mi w niej

[Gabriela]

skoro nie przeszkadza, to nie wyzwalamy