Zapamiętane ze wschodu (2)

[Gloinnen]

Zapamiętane ze wschodu: poprzedni (1)

*** (Sterta kukurydzianych liści)

Sterta kukurydzianych liści
przykryła trzepoczące się dłonie.
Już po wszystkim. Nafta powleka
jelita, płuca; ostatnie
namaszczenie.

Płomień łączy pokolenia, spuchnięte
korzenie drzew. Odstrzelony
dziewczęcy warkocz leży osobno.
Na stronie.

Gniazdo, w którym złotawe włosie
ogrzeje wronie pisklęta,
jeszcze się nie przyśniło.



____________________
Glo.

Zapamiętane ze wschodu: następny(3)

[Alek Osiński]

Zamieść Glomi koniecznie i resztę cyklu. Bardzo ciekawe, tylko że wiesz,
tematyka skłania raczej do przeżywania w ciszy
niż do szumnych wynurzeń, w końcu to przecież
rodzaj poetyckiej ekshumacji...

Pozdrawiam

[lczerwosz]

Gniazdo, w którym złotawe włosie
ogrzeje wronie pisklęta,
jeszcze się nie przyśniło

To jest ten świat, okrutny i pragmatyczny. Nawet ścierwo jest pokarmem, warkocz budulcem. Natura nie czyni tu wyjątków.
Nie umiem dyskutować o treści tego wiersza. Wybacz.
A zapis. Powiem tylko - jak krótki film, zapamiętana chwila.
I za Alkiem. Namawiam.

[Ewa Włodek]

Gniazdo, w którym złotawe włosie
ogrzeje wronie pisklęta,
jeszcze się nie przyśniło.

ano - dobrze, że gniazdo. Były miejsca, w których wykonywano z takich warkoczy - materace, wycieraczki i tkaniny do usztywniania klap. Ech, tylko ludzie czynią tak z innymi ludźmi. Ta cząstka - najbardziej do mnie przemówiła. Bardzo potrzebny wiersz, bardzo, Glo...

samą serdeczność posyłam....
Ewa