Chaos

[Damian Sawa]

gdzie te miłości, z piaskownicy którą nazywaliśmy światem
największym o jakim wiedzieliśmy, małe dłonie budowały domy
ludzi, każdy z nas chciał tworzyć, choćby historię
byliśmy pewni czasu który mamy, mijających chwil
popołudniami uciekało się ciemnymi ulicami, w tamtych stronach
wszystko wydawało się coraz dalsze, zaczęło brakować miejsca
na powierzchni globusa, dzisiaj nie wiemy nic o orientacji
w życiu gubimy przede wszystkim innych

mamy siebie, ale zbyt szybko przyzwyczajamy się
do słów i obietnic, czasami warto patrzeć w oczy
ze zdziwieniem a nawet strachem, uczyć się dnia
bo przecież to niesamowita możliwość, kiedy biegasz
skaczesz a nawet leżysz, nie lubię poczucia winy
zawsze można inaczej, nie koniecznie lepiej
może i nawet gorzej, przeszłość jest samodzielna
zostawia w nas to co najgorsze, chciałbym
mieć pewność że podołam, nie dzielić coś na pół
ale tworzyć wspólnie, dlatego jest tak trudno
trudno jest żyć z myślą że jest w tobie przestrzeń
w której nie odgrywam żadnej roli, choćby
tej bez znaczenia

[coobus]

Myślę, że wypadła przy kopiowaniu pierwsza litera, choć w dzielnicy, gdzie się wychowałem, tak właśnie brzmiało słowo gdzie.
Tematem ciężar do udźwignięcia, gdy wychodzi się z piaskownicy dzieciństwa i rusza w trasę wytyczoną przez przeznaczenie. Tak jakby mały rozrachunek z losem, z niemożnościami. Wiersz ciekawy, oryginalna forma jednego tylko znaku interpunkcji w świecie poezji, gdzie wszystkie formy są dozwolone. Mnie wiersz zatrzymał

[Ewa Włodek]

dwie części Twojego wiersza, Damianie: świat peela, nasz świat - wczoraj i dziś. Kontrast. Wczoraj bardziej uporządkowane, sensowne, logiczne i przewidywalne. Dziś - zupełnie inaczej, i w tym wirze, chaosie - człowiek traci znaczenie, Nawet we własnych oczach? Do zamyślenia wiersz...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Dorota Karin]

Ciekawe rozważania

[ovoc_ziemii]

Nie chcę oceniać zbyt pochopnie, powiem tyle - mało mi poezji w poezji.
Mimo tego chętnie czytam takie wiersze, jest w nim coś takiego osobistego - Twojego, przy czym nie da się nie zatrzymać.