Demon

[Dorota Karin]

bez skrupułów
może być niezdarnie z sapaniem
ja i tak jestem w ramionach
Geralta z Rivii

możesz się zdobyć na ryk samca
ja i tak mam w uszach pieśni Rubika

możesz ugniatać moje piersi
miętosić pośladki
ja i tak czuję subtelne dotknięcia
Tristana


możesz sobie roić
że mnie zaspokoiłeś
ja i tak
nad ranem
oddam się pierwszemu lepszemu

demonowi

[Mirek]

ja i tak
nad ranem
oddam się pierwszemu lepszemu

demonowi

oj ostrożnie z demonami ... zakochany demon potrafi być nieznośny

[Gloinnen]

No tak.
Jak się nie ma, co się lubi, to... trzeba sobie jakoś radzić.

Z tych wymyślonych kochanków najbardziej odpowiadałby mi Geralt z Rivii (ale na litość boską - tylko nie z Żebrowską facjatą).

Najlepiej z całego wiersza wypadła demoniczna końcówka. Aby zdefiniować lepiej tego demona - pasowałoby mi tutaj zapożyczone z kultury arabskiej pojęcie karin (nomen omen - ale przysięgam, że bez aluzji) - czyli osobistego kusiciela, namawiającego człowieka do grzechu i ulegania instynktom.

Pozdrawiam,


Glo.

[Dorota Karin]

Glo, raczej o Wiedźmina z książki mi chodzi, wkrótce dorwę się do ciągu dalszego, hi, hi. A kocham się w nim od dawna, nawet grywałam na PC i konsoli.

[Ewa Włodek]

możesz sobie roić
że mnie zaspokoiłeś
ja i tak
nad ranem
oddam się pierwszemu lepszemu

demonowi

ech, te fantazje! Demon, no, no! Wszystkie "matki Joanny od Aniołów", czarownice w bliższych kontaktach trzeciego stopnia z demonami, inkuby, w końcu nawet Ewa, która skusiła węża! Co to tajemnicze zło jest tak pociągąjące dla "babskiego wyżu"? (mam nadzieję, że widzisz to ogromne perskie, które puszczam do Ciebie)...

serdeczność...
Ewa


a względem wiedźmina Geralta z Rivii - co Wam, Kobitki? Ze żadna mu się nie oparła na kartach powieści - rozumiem, zawsze musi być jakiś dyżurny macho, ale - w życiu? Dajcie spokój! Stary, sfiskowany, w dodatku - cierpi na bóle fantomowe w kościach, nadwerężonych hazardownym życiem, więc i zawieść może w najmniej oczekiwanym momencie. Eee, tam...
a proza - bardzo w moim guście, polecam też "trylogię husycką" Sapkowskiego (Narrenturm, Boży bojownicy, Lux perpetua), gdzie prócz historycznych, autentycznych cymeliów jest i "demon alkowy", i demon demoniczny...