Mieć

[anastazja]

hektar nieba nad sobą
to zwycięstwo rozmnożonych
tabunów hołoty
wciąż żywią nadzieję na wolność
przekraczając granice
świętego spokoju rządzących

torba i kij nie wystarczy
na podparcie pod prąd

przy żłobie twarze
z nieomylnym kłamstwem obiecują
złote kagańce dla wzburzonych

[ono]

przy żłobie twarze
z nieomylnym kłamstwem obiecują
złote kagańce dla wzburzonych

to jest złota myśl anastazjo - złote kagańce


pozdrawiam

[anastazja]

to jest złota myśl anastazjo - złote kagańce

Fajnie, że się podoba Kamilu.

Pozdrawiam.

[ayalen]

Gorzkie slowa An. Gorzkie i smutne.

[coobus]

Zerkasz w stronę granicy, którą masz tak blisko. Z niepokojem, z sentymentem, z dobrymi myślami. I ja tam zaglądam, gdy oczy przymykam, mam stamtąd wiele pięknych wspomnień. Czy dobrze to wyczuwam, Anastazjo?
Po raz kolejny , właśnie za wrażliwość, o której ostatnio wspominaliśmy.

[anastazja]

Czy dobrze to wyczuwam, Anastazjo?

O, tak Cobusku, żal ściska serce kiedy się ogląda. Otworzyłabym wszystkim granice, podzieliła równo i albo wszyscy mamy dobrze, albo razem cierpimy biedę. Wiem, to głupie co piszę, ale życie jest bardzo niesprawiedliwe. Dziękuję.
Pozdrawiam

[Henryk VIII]

" przy żłobie twarze
z nieomylnym kłamstwem obiecują
złote kagańce dla wzburzonych" - gorzko, prawdziwie. Trafnie

[anastazja]

złote kagańce dla wzburzonych" - gorzko, prawdziwie. Trafnie

Dziękuję Ludwiku, za pochylenie się nad marnościami moimi

[ayalen]

To nie sa marnosci Anastazjo. To sa serdecznosci. To co plynie z serca, dlatego to co piszesz jest takie bliskie, cieple, swojskie. Dobrze jest wtulic sie w Twoje wiersze :-)

[stary krab]

Oni - rządzący. Jakiż to jest nieporadny wytrych. Nie ma żadnego obowiązku, żeby wszystkich kochać. W wierszu wolałbym jednak ambitniejszy, a przynajmniej celniejszy dobór określeń. Kiedyś było takie hasło - stać nas na lepsze.