Jesienny wieczór w Nieszczecinku

[Sokratex]

• Kiedy w Nieszczecinku zapalają się pierwsze latarnie
  mężczyźni stają się spóźnionymi na własne szczęście stateczkami
  w rozkołysaniu brzegów obcych bioder szukają
  dawnych dni
  Przez chwilę
  migocze im na wietrze perfumowana nadzieja
  a Katedra Notre Dame jest kobietą
  do której można wejść na chwilę
  postać
  zapatrzywszy się w witraże źrenic
  oddzielające chłodne wnętrze od Boga
  
  Wieczorami nad Jeziorem Trzesieckim z jesiennych chmur
  wyrasta Brookliński Most
  zaprasza na drugą stronę reklamą konstelacji Skorpiona
  więc idę
  dotykając imion dawno zmarłych Burmistrzów
  a oni chowają się w dziuplach Wilczkowskich Dębów
  Rano będą wiewiórkami
  które zapomniały miejsc gdzie leżą schowane
  na zimę orzechowe sny
  
  Nawet Jan Samuel Chopin przychodzi tu z pomnika spacerować
  - w jego włosach milczą kamienne ptaki
  zlatujące się na noc z kobiecych serc
  
  by tak jak nigdzie indziej w Nieszczecinku
  narastała w mężczyźnie samotność istnienia
  we dwoje
  
  
  

[Coffee Creeper]

Nikt nie chwali? Dlaczego?

[Alek Osiński]

A mi się podoba ten tekst, może nie wiersz raczej a proza poetycka, ale to bez znaczenia.
Ornamentów jest dużo ale nie przykrywają istoty opowieści. Przypomina mi to taki sentymentalny spacer (podróż) siwiejącego dżentelmena po przejściach, bardzo sympatyczne.

[Ewa Włodek]

nie tylko w mężczyznach narasta samotność we dwoje...I często się takie jesienne wieczory zdarzają, nawet wiosną, niestety...Ładnie opowiedziana samotność...

Pozdrawiam serdecznie, Ewa

[Bożena]

podoba mi się to wędrowanie i przeskakiwanie z miejsca w miejsce- jednak jan samuel Chopin jakos zbyt odległym skojarzeniem- przynajmniej dla mnie-Nieszczecinek- a dlaczego nie Szczecinek?

czy Burmistrzowie ważni nie wystarczy same"imiona"? ogolnie- podoba się - lecz moznaby co nieco wygładzić

[SamoZuo]

No, samotność narasta, bo jak ktoś powiedział "seks bez miłości to tylko masturbacja innym człowiekiem"

wiersz bardzo dobry

Pozdrawiam.

[P.A.R.]

rzeczywiście
tym razem Twoja gadatliwość wydaje się być zaletą
na miarę obrazów, które stworzyłeś
nie szkoda marnować słów ...

[meduza]

• Kiedy w Nieszczecinku zapalają się pierwsze latarnie
  mężczyźni stają się spóźnionymi na własne szczęście stateczkami
  w rozkołysaniu brzegów obcych bioder szukają
  dawnych dni
  Przez chwilę
  migocze im na wietrze perfumowana nadzieja
  a Katedra Notre Dame jest kobietą
  do której można wejść na chwilę
  postać
  zapatrzywszy się w witraże źrenic
  oddzielające chłodne wnętrze od Boga
  
  Wieczorami nad Jeziorem Trzesieckim z jesiennych chmur
  wyrasta Brookliński Most
  zaprasza na drugą stronę reklamą konstelacji Skorpiona
  więc idę
  dotykając imion dawno zmarłych Burmistrzów
  a oni chowają się w dziuplach Wilczkowskich Dębów
  Rano będą wiewiórkami
  które zapomniały miejsc gdzie leżą schowane
  na zimę orzechowe sny
  
  Nawet Jan Samuel Chopin przychodzi tu z pomnika spacerować
  - w jego włosach milczą kamienne ptaki
  zlatujące się na noc z kobiecych serc
  
  by tak jak nigdzie indziej w Nieszczecinku
  narastała w mężczyźnie samotność istnienia
  we dwoje
  
  
  

m


ps. zapomniałem dodać - bez ostatniego wersu