Zeglarze

[ayalen]

Niezmiennie,
codziennie przez morza spraw waznych
i wazniejszych, wedrujemy do portu nocy -
tam gdzie czeka najwazniejsza,
wiecznie
odkrywana ziemia obiecana.
Ustami pieczetujemy akt posiadania;
ksiezyc
pozadliwie wpatruje sie w rajskie jablko
ktore ci niose.

[Alek Osiński]

Podoba mi się, a zwłaszcza ten nigdy do końca
nie zaspokojony księżyc, który za cały swój wkład
ma pożądliwe spojrzenie na jabłko, niesione
może właśnie i w jego sprawie?

Pozdrawiam:)

[ayalen]

niemy swiadek westchnien.
Dziekuje Alku.

[Gloinnen]

tam gdzie czeka najwazniejsza,
wiecznie
odkrywana ziemia obiecana.

Dobrze, jeśli czeka.

Czasami zawija się niezmiennie, każdej nocy, do wymarłego portu. Może wtedy lepiej pozostać na morzu i wypić na starej łajbie flaszkę bimbru z księżycem? Coś mu się w końcu też od życia należy.

Podoba mi się wiersz i jego klimat.

Pozdrawiam,


Glo.

[ayalen]

Dzieki Glo. Wiesz, bardzo chcialabym zobaczyc to napisane przez Ciebie, Ty zrobilabys z tego wiersz, bo teraz
to tylko kilka mysli spietych razem.
Czasem mysle ze zamiast jablka lepszy bylby walek.