Wróć choć na kołysankę

[Fałszerz komunikatów]

co noc dla ciebie wstaję

odzyskuję wiarę
i wypinam pierś
byś wyciągnął po nią rączkę

tylko tyle mogę

jestem królową
która nie opuszcza
kołyszącej się wieży

wróć

do miejsca gdzie
czuwają smoczki

wiem że potrafisz

[Gloinnen]

Przeczytałam ten wiersz z wielkim smutkiem. Tematyka raczej dramatyczna, no i pomyślałam sobie, że zakres interpretacyjny utworu jest bardzo szeroki:
- kobieta, która straciła dziecko w wyniku śmierci łóżeczkowej,
- kobieta, która poroniła,
- kobieta, która nie może zajść w ciążę,
- matka, która przeżywa syndrom pustego gniazda (dorosłe dziecko opuściło już dom i poszło swoją drogą). ---> ta opcja najbardziej optymistyczna.

Utwór jest bardzo emocjonalny, prosty, a dzięki temu przemawia do uczuć i wyobraźni, przynajmniej w moim czytelniczym odczuciu.

Rozmowa matki z nieistniejącym dzieckiem naprawdę - według mnie - wzrusza. Plusem jest brak patosu, bo nie próbujesz na siłę czytelnikowi narzucać odbioru, pozwalasz na snucie domysłów i ciche, refleksyjne towarzyszenie.
Zachowując autorski dystans - sytuujesz przekaz w epicentrum (kobieca dusza). W mojej ocenie - trafnie oddajesz pustkę, tęsknotę, pragnienie, aby najpiękniejsze chwile macierzyństwa wróciły lub się wreszcie urzeczywistniły. Może to jest tylko przeczucie (co się wydarzy w przyszłości), albo próba wskrzeszania minionego. Liczy się jednak - nadzieja.

Przypomniał mi się przy okazji pewien utwór muzyczny.

http://www.youtube.com/watch?v=-mOiPHom3WY

Podsumowując - dobry wiersz.

Pozdrawiam,


Glo.

[Fałszerz komunikatów]

Wiersz powstał pod wpływem opowieści osoby, którą bardzo cenię. Opowiada o przedwcześnie zmarłym synu...

[Gajka]

Fałszerzu - piękny wiersz

[em_]

Tak, piękny. Chwyta za serce, porusza wyobraźnię.
Pozdrawiam

[Fałszerz komunikatów]

Miło, że się podobał, dziewczyny

[lczerwosz]

mi też, bardzo

[Fałszerz komunikatów]

Uśmiecham się

[EwaMagda]

Glo powiedziała już wszystko.
Bardzo piękny wiersz, chwytający za serce.

[Fałszerz komunikatów]