deprawacja

[marta zoja]

między depresją a śmiercią
pozostaje codzienność
znowu piszę by przełamać
lody istnienia bez ciebie

wpadam na krę
i płynę na skraju rozpaczy
przykuwam się do menory
by nie spaść w nicość

a ty mi tak pachniesz
szczęściem nieznanego
gdy zdrada kruszy
kamień macew wspomnieniem

[Alek Osiński]

Tak się zastanawiam jaka zdrada może skruszyć kamień macew?
jeśli czas można uznać za zdrajcę, a jego bieg za przemoc...
jesteśmy chyba także uzależnieni..jednak w tle widać wyraźnie
osobiste doświadczenie, a to przecież wiadomo i kamień otworzy...

Pozdrawiam

[stary krab]

Duża konsekwencja w doborze słów i metafor. Lubię wiersze nasycone treścią i znaczeniami.

[anastazja]

wpadam na krę
i płynę na skraju rozpaczy

bardzo ładny wers Marto. Wiersz przemawia do mnie, no moze coś bym wyrzuciła np; w pierwszej bez ciebie i ostatnia bez ostatniego wersu

Serdeczności

[coobus]

między depresją a śmiercią
pozostaje codzienność

tym mnie przekonałaś do wiersza. Dla mnie też zakończenie jakby niedostępne, ale z wierszami tak już jest, że za każdą taką kwestią stoi jakaś myśl autora, a intelektualną przyjemnością czytającego jest poskładać te puzzle. Też myślę, że to osobiste przemyślenia.
Za wiersz

[marta zoja]

Dziękuję osobiście Alku, stary krabie, Anastazjo, Cooby za poczytanie i odnalezienie, czegoś dla siebie z mojego... MZ