na niepogodę

[atoja]

szron włazi na szyby
mroźny wiatr pcha się w drzwi
dzisiaj nie wpuścimy
bo w nas tyle niedomówień

bez konwenansów
biegniemy w bezkres
to nic że kruchy lód
tylko mnie trzymaj blisko
ciepłem palców grzej

ktoś inny
z odbiciem w cienkim szkle
wypija samotność
tworzy wiersze w obłędzie

a w nas tyle słów i pragnień
i tego co skrzy w nastrojach
bez obaw

może nam się uda zacząć jeszcze raz

[Alek Osiński]

Ciekawe, ale czuję jakieś wahanie, jakby wiersz chciał sie zwrócić
w stronę rymowanej formy, ale nie był pewien, czy mu to dobrze
zrobi, rytm, moim zdaniem jeszcze do dopracowania, ale zaśpiew łapie
za serducho...

bo w nas tyle niedomówień

czytam bardziej jako "niedomówień pełni"

Pozdrowienia:)

[atoja]

Hej Alku dziękuję,że wydostałeś wierszyk z dna
i masz rację, posiada ledwie słyszalny rym...eksperymentuję