Powijaki

[Marcin Sztelak]

Pada – to moja wina – umyłem okna.
Zachciało się jaśniejszej perspektywy,
głębi horyzontu.

Na myśl przychodzi soczystość
słowa dupa.

Będzie dobrze – umarłem przedwczoraj,
a może dziś wieczorem – nie sięgam pamięcią
poza zasłonę. Świata nie widać.

Ale nadal się kręci – także mea culpa.
I trzy razy w piersi.
Pięścią.

[anastazja]

Pada – to moja wina – umyłem okna.

Kiedyś mówiono, jesli umyjesz okna i pada, znaczy masz powodzenie u mężczyzn, może i kobiet?

peel ustawia się bokiem do świata. Ciekawy wiersz Marcinie.

Pozdrawiam