Widok z okna - str 143

[Gajka]

wiatr od połonin
mknie jak błyskawica
nieosiągalny bezmiar chcenia
rozchyla nozdrza
orzeźwieniem

chyże konie
cwałują na oślep
w źrenicach iskrzą podkowy
zbuntowane niebo
tętni dzikim galopem
po bezpańskich ugorach

rżeniem wtóruje echo
zapachniało latem
wonią skoszonej konietlicy
w bezkresie okrytym mgłą
pękają chmury

widok z okna
zamiera o zmierzchu
tęsknota rwie kopytami
pokorę na strzępy
łaknie wolności


Dedykuję autorce ilustracji - Pani Magdalenie Czerwosz

[lczerwosz]

inne zdjęcie tego samego konia

[Gajka]

Bardzo dziękuję Leszku za fotkę... jest cudowna

[marta zoja]

Aż obudziłaś wszystkie moje tęsknoty od samego rana pięk ny wiersz Pozdrawiam MZ

[Ewa Włodek]

no, piękny wiersz, Gajko. Są obrazy, jest myśl...Dobrze było poczytać...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[Gajka]

Aż obudziłaś wszystkie moje tęsknoty od samego rana pięk ny wiersz Pozdrawiam MZ

Dziękuję Martuś

Dodano -- 02 mar 2014, 18:58 --

no, piękny wiersz, Gajko. Są obrazy, jest myśl...Dobrze było poczytać...

uśmiechy posyłam...
Ewa

Ewunia również posyłam uśmiechy i dziękuję

[atoja]

Gajko ...obudziłaś moje tęsknoty

[Gajka]

Gajko ...obudziłaś moje tęsknoty

Atojka sycimy źrenice tą samą połoniną, prawie jak stepem akermańskim :):)
Dziękuję

Dodano -- 02 mar 2014, 20:54 --

[ono]

widok z okna
zamiera o zmierzchu
tęsknota rwie kopytami
pokorę na strzępy
łaknie wolności

kamil

[Hosanna]

bardzo podoba mi się fragment

tęsknota rwie kopytami
pokorę na strzępy

tęsknota niby taka jakaś rozciągnięta zamglona niedożywiona a potrafi faktycznie ostro rwać w strzępy
nie tylko pokorę