I tak, i nie - zadumka w porannym do Krakowa

[Meltemi]

Popielato, biomet wchodzi w niekorzystny.
Siecze - coś na kształt zacierki.
Grzęda pospiesznego udaje termofor,
myśli są owadem.

Jesteśmy przęsłami zwodzonego mostu;
dotykam bądź czerpię źrenicą z dystansu.
Przeciśnięci przez kalkę zrywamy słońca
mrożąc je impulsem w przystaniach własnych wysp.

Przypływ. Niby-bajka o rzut rękawiczki.
Wśród lampionów pozwolę rozplatać
perspektywę na cztery, pięć, szesnaście.
Ale na litość, nie zaklinaj, bym łowiła
sushi pałeczkami.

[Alek Osiński]

Fajna impresja.

najbardziej przekonuje
ostatnia cząstka

Pozdrowienia