o chłopcu z długimi kasztanowymi włosami

[Dorota Karin]

chłopiec o smukłych dłoniach
przychodzi do mnie co noc
ruchliwe palce nie dają zasnąć
w oczach iskrzą się niebezpieczne
wiersze

mój chłopiec ma wąskie usta
a po głowie skaczą kasztanowe kucyki
stukot kopyt zagłusza słowa
więc w ciszy kocham

[Alek Osiński]

Hmmm, nieźle mieć takiego konika, który ma
swoje widzimisie i chrapy odnośnie snu

w którym zawsze pierwszy się budzi
dziwiąc innym wierszom - kto lepszy
ten pierwszy powie - kochanie,
myślałem, że śpisz? A wiersz
umyka;)

[anastazja]

Galopujesz wierszem na koniku, nieźle Ci to wychodzi.

[Gloinnen]

Mam nadzieję, że nie obrazisz się, ale ten wiersz budzi bardzo odważne skojarzenia.

Nie wiem, czy uchodzi o nich pisać. Wydaje mi się, że peelka jest w zawieszeniu, między marzeniami a - nazwijmy to oględnie - aktami autoerotyzmu. Te "ruchliwe palce"... Hmmm...

Przypomniał mi się "Błękitny zamek" L. M. Mongomery. Tam Valancy również roiła sobie o księciu z bajki (sielance w wyobrażonym pałacu), uciekając w wymyślony świat od przygnębiającego staropanieństwa i rozmaitych frustracji. Domyślam się, że te fantazje, opisane tak poetycko i romantycznie w owej wiktoriańskiej powieści, musiałby być mocno zabarwione seksualnością, czego naturalnie nie wypadało wówczas nawet zasugerować.

Podobnie odbieram ten wiersz.

I jeszcze jedno - przypomniała mi się piosenka.

https://www.youtube.com/watch?v=iUtRnYnqR8E

Pozdrawiam,


Glo.