ławka przed blokiem

[Adela]

umieranie na wyciągnięcie ręki
wystarczy zagapić się na ulicy
odziedziczyć zmutowany gen

a ty się śmiejesz że zbyt poważnie
podchodzę do bólu w krzyżu
to tylko wada postawy przeciążenie mięśni

porozmawiajmy o pogodzie weekend
nie jest najlepszą porą na rozmowę o śmierci
może w tygodniu na ławkę przed blokiem
powróci zgarbiony staruszek i jego pies

[Alek Osiński]

tak, relacje między życiem, a śmiercią
lubią się krzyżować, jak rośliny o pokrewnej
barwie kwiatów, a jednak lubimy popatrzeć
raczej z perspektywy, zdziwić się zaskakująco
podobnym zapachem, jakby dojrzeć z daleka
relację między psem i człowiekiem...jeden
zawsze czeka

ciekawy wiersz, Pozdrawiam

[haiker]

Bardzo dobra konstrukcja, wskazałbym jedynie, że ograniczyłbym się do mutacji genu (a nie dziedziczenia takowego).
W ostatniej - skądinąd niewyeksploatowanej dostatecznie - wprowadziłbym zmianę, bo istotą jest niewłaściwość czasu, a nie tematu:

pogadajmy o pogodzie weekend
nie jest najlepszym czasem na rozmowę o śmierci
może w tygodniu na ławkę przed blokiem
powróci zgarbiony staruszek i jego pies

[emcek]

kawałek życia bardzo rzeczywisty,najbardziej podchodzę do bólu w krzyżu
to tylko wada postawy przeciążenie mięśni podchodzę wieloznacznie

[Bożena]

ławka przed blokiem może być świadkiem niejednego- umierania również- podoba mi się wiersz i dwuznaczność krzyża- pozdrawiam

[Adela]

Alku, emcek, Bożeno, dziękuję za lekturę, komentarz.
Haiker, si, si o czas chodziło, dziękuję.
Pozdrawiam,
A.

[anastazja]

Niejedna ławka widziała niejedno. Uchwyciłaś jak fleszem prawdziwość losu. Pozdrawiam Adelo.

[witek kiejrys]

ok. chociaż gdy dojrzeje, sama poprawisz.

pozdrawiam

[EwaMagda]

Bardzo dobrze uchwycone, zamknięte w obrazku słów... samo życie

Miłego dnia, Adelo

[coobus]

za wiersz
nie był dla mnie niezauważalny, wręcz odwrotnie