ukojenie

[M E G]

ukojenie

zmierzcholubne chwile swobodne
myśli kuksańce
nieście nieście nieście

podniebne dryfty podskoki plaż
tiulowe łąki
szepczcie szepczcie szepczcie

pokorna gwiazdo hojnej oddali
blasku pogodny
święć się święć się święć się


wiersz poświęcam pamięci Latarnika z Faros

[haiker]

Wywal drugą zwrotkę, bo nie tylko "szepczcie" jest zgrzytliwe. Całe te dryfty, tiule nie pasują. Są jak przykurzone kotary.

Pierwsza zwrotka niezwykle lekka, w sensie porywająca do ruchu.

pokorna gwiazdo hojnej oddali to rezultat schematu, o jakim niedawno pisałem pod jakimś wierszem...

o, tu: http://www.osme-pietro.pl/wiersze-biale ... 14791.html

[em_]

Dość specyficzny wiersz, może nawet trochę w 'niedzisiejszym' stylu, ale podoba mi się to.
Całość ładnie skomponowana, uważam wiersz za dobry.
Pozdrawiam

[Hosanna]

rzeczywistość zasługuje na naszą żarliwą modlitwę

no i dedykacja dla Latarnika tez mnie wzrusza

najbardziej podoba się

pokorna gwiazdo hojnej oddali
święć się święć się święć się

[anastazja]

Rzeczywiście, Twój wiersz, jak woal otulił moje zmysły. Fajnie jest. Pozdrawiam i witam na ósmym Meg.

[Dorota Karin]

Jurkowi na pewno by się spodobał Małgosiu. Właśnie druga strofa najbardziej kojarzy mi się z jego nickiem - Latarnik z Faros.
Ciepły, pełen zadumy wiersz. Podoba mi się