niespójność

[marta zoja]

koncert życzeń
zamknięty w walizkach
w tych starych
z zamierzchłych czasów

zabrać mnie na koniec
świata nie możesz

przemilcz dni razem
tylko ubierz
w potajemne szepty

zachłyśnij się rozkoszą
skojarzeń
wieczorem przyłóż ucho
do trawy tam świetliki

podpowiedzą drogę
do niewidzialnego
domu mojej

samotności

[witek kiejrys]

A jednak zbyt mało tu słów, stąd wrażenie oschłości tekstu.
To tak, jakbym czytając, miętolił w ręku oset.

Być może się mylę, wszak nie jestem wyrocznią.
Zatem, nie przejmuj się mną.

Pozdrawiam, Witek

[haiker]

Dający do myślenia, zwłaszcza w związku z samym tekstem, tytuł.

Z wiersza do pozostawienia:
koncert życzeń
zamknięty w walizkach
w tych starych
z zamierzchłych czasów

zabrać mnie na koniec
świata nie możesz

tam świetliki
podpowiedzą drogę
do niewidzialnego
domu mojej

samotności

Bo już nawet pensjonarki wiedzą, że potajemne szepty nie powinno się pisać, podobnie jak o zachłystywaniu się rozkoszą.
Pozostawiłbym świetliki, by utrzymać ten cukierkowy ton, bo lekka słodycz jest właściwa nostalgii.

[Alek Osiński]

Marto, łażę za Tobą, próbując Ci uprzyjemnić czas
piosenkami, ale widzę, że nie łatwo cię podnieść na duchu

http://www.youtube.com/watch?v=wT_ObQMSs3U

[marta zoja]

To tak, jakbym czytając, miętolił w ręku oset.

witku to nie wiem, czy współczuć sobie czy Tobie...

Alku dziękuję kiedyś się może wypłaczę...

ale zobacz jak "cukierkowo" a może " haikerowsko"... jej wybacz znowu mnie bierze...