Od przeznaczenia

[Fałszerz komunikatów]

jadę najszybszym wozem świata
popędzając kierowcę

horyzont pełen jest przestrzeni
do zarysowania

najważniejszy dzień
powinien się spóźnić

przygotowywany na wyjątkowe chwile

sygnał zanika
przed całodobowym
wesołym miasteczkiem

[haiker]

Pierwsza dynamiczna, z energią płynącą z wnętrza. W drugiej - poprzez wieloznaczność zarysowania - pozostawia otwarte możliwości.
O ile spóźnienie się najważniejszego dnia jest ok, to czwarta cząstka, właściwie pojedynczy wers, niepotrzebnie wyizolowany, może wręcz w ogóle zbędny.

Końcówka ukazuje odpowiednią perspektywę - i do wiersza, i do jego tematu.

[Fałszerz komunikatów]

Dzięki za wyczerpujący komentarz

[Alek Osiński]

dosyć oschły ten wiersz;)

jakiś wyścig szczurów widzę w pogoni
za blichtrem wesołego miasteczka,
ale ostatecznie nawet tym się nie uraduje bohater;
w sumie szkoda niewielka, a szkoda było tylko czasu
i atłasu, co się jak zwykle okazuje za późno...

Pozdrawiam:)

[Fałszerz komunikatów]

Ja nie o wyścigu szczurów. Zwróć uwagę na zanikający sygnał

[Alek Osiński]

a więc to samotny wyścig, pewnie za mirażami...

[Fałszerz komunikatów]

Odwrotnie do przeznaczenia, czyli w stronę najlepszych dni, które nigdy się nie wydarzą, przynajmniej w tym życiu:)

[Patka]

Suchy wydaje się ten wiersz, kolejne strofy wyglądają, jakby nie miały ze sobą nic wspólnego. Też uważam, że ten pojedynczy wers jest zbędny.

horyzont pełen jest przestrzeni
do zarysowania

Najlepsze i chyba jedyne warte zapamiętania.

Pozdrawiam
Patka

[Fałszerz komunikatów]

Jednym słowem - kleju