gfsd

[Berele]

gfds

[Alek Osiński]

To trochę jak czytanie pisma chmur, wszystko jest możliwe...

Ciekawy wiersz

Pozdrowienia

[em_]

Całkiem, całkiem

[haiker]

Ciekawe podwójne "że" w pierwszej, jako zastępnik "a" albo "i". Chyba określenie determinizmu ze źródłem gdzieś tam (źródłem poznania go, niekoniecznie samego pochodzenia).

Snadź rozstania są jak nieprawda niemożliwe. - to jest "ostatnia nadzieja białych". To właściwie jedyny ogarek nadziei, skądinąd porażający odkrywczością (nie żartuję); to zdanie jako aksjomat mogłoby być podwaliną osobnej logiki. Logiki nadziei.

Potem bledsze o supernowych i wynagrodzeniu.

Wygląda na swoisty bryk z przekazu.

I właśnie - czy nie było tych pytań?

[Hosanna]

bardzo podoba mi się zdanie o rozstaniach co są jak nieprawda niemożliwe

przypominają mi się greckie rozważania o tym ze nicość nie istnieje bo nie może być czegoś czego nie ma

nieprawda zdaje się być tylko złudzeniem bo jakaś prawda za nią zawsze stoi
nie ma bowiem kłamstwa które wynika z niczego

[anastazja]

A mnie jakoś dziwią zdania, które tu padły. Nie moja bajka. Poczekam na inny

[Adela]

Niezbyt rozumiem ten wiersz. Za Anastazją.
Pozdrawiam,
A.

[januszek]

Zdanie, że brat dostał tyle samo co ci, co pracowali od rana.

akurat bardzo dobrze znam, ale nie usłyszałem jeszcze stamtąd właściwego doń komentarza skąd powinien do mnie dotrzeć.
a może faktycznie
nie było pytań.

przypominają mi się greckie rozważania o tym ze nicość nie istnieje bo nie może być czegoś czego nie ma

noc jest to brak światła [słonecznego] - a jednak istnieje.

[emcek]

uklękły supernowe w błękicie sukien przy klapie wielkiego furgonu.

[Gloinnen]

Skojarzyło mi się z twórczością Z. Bieńkowskiego. On również budował swoje teksty z takich fraz.
Nie wiem, na ile inspiracja świadoma, na ile nie. Bieńkowskiego bardzo lubię, gdyż tworzył wspaniałe metafory.

Najlepsze (według mnie):

Zdanie, że dostaje się oślą głowę, że latarnią będzie biały karzeł.

Zdanie, że uklękły supernowe w błękicie sukien przy klapie wielkiego furgonu.

"Snadź" - ładne, choć już zapomniane słowo, dla mnie jednak w tym kontekście (dość nowoczesne słownictwo i rekwizyty) brzmi wybitnie pretensjonalnie.

Pozdrawiam,


Glo.