podobno żyję

[emcek]

P6010020.JPG

Mały krzyczę na zamieć,
wiatr owinięty wokół palca.
Rozmawiamy,
lenistwo o przezroczystych skrzydłach.

Poznaję śniłem odświętnie.
Światło uzupełniło braki w uzębieniu.
Czepiam się szczegółów jak życia.
Napisałaś,później łatwiej przełknąć kolejny dramat.

Rozbity w emocjach dzień.
Znowu dotykam drzew,
szelestu otwieranych oczu.

[haiker]

Wiersz powtarza znane obrazki i stwierdzenia, począwszy od mały krzyczę na zamieć aż po apogeum w:

Rozbity w emocjach dzień.
Znowu dotykam drzew,
szelestu otwieranych oczu.

W połączeniu z niprzypiąłniprzyłatał obrazkiem - całość bliska idolatrii.

[emcek]

powtarzasz się wymyśl coś bardziej nieprzychylnego bo już nudzisz, Idiolatria- w skrócie brak krytycyzmu, popis może i oryginalny ale niprzypiąłniprzyłatał w zw. z wierszem

[haiker]

powtarzasz się wymyśl coś bardziej nieprzychylnego bo już nudzisz, Idiolatria- w skrócie brak krytycyzmu, popis może i oryginalny ale niprzypiąłniprzyłatał w zw. z wierszem

To napisz coś odbiegającego od swojego schematu, tj. obrazek z folderu "serce i róża" + wierszyk złożony z samych wycieruchów. Masz pretensje do komentującego, że powtarza podobne zarzuty ciągle? Do siebie mniej, że stoisz w miejscu, a nie do przynoszącego tę zła wiadomość.

[emcek]

nie mam żadnych pretensji a na pewno nie do Ciebie, dla mnie możesz wypisywać co Ci się żywnie podoba. Dla mnie Twoje komentarze nie są ani merytoryczne ani pouczające także nanoś swoje frustracje dalej, róbmy swoje

[iTuiTam]

...
Znowu dotykam drzew,
szelestu otwieranych oczu.

Czy ilustracja jest Twoja? Jestem ciekawa, bo ładna.

Wiersz też, taka zagmatwana czasowo wędrówka po przeżyciach i wspomnieniach aż po teraźniejszość.

Drzewa w ostatniej części są optymistyczne, bo jeśli je dotykasz, znaczy że chcesz je dotknąć, że czujesz, że jeszcze podobno żyjesz.

[eka]

Człowiek - jak zamieć z dmuchawców.
No i trzeba na tych szczegółach życia osiadać. Niektóre hartują, inne rozleniwiają, wzruszają, kłują i dobijają.
Przez długi czas nie potrafiłam sklecić nic w konstrukcji z podmiotem pierwszoosobowym, jeśli autor nie jest z natury ekstrawertykiem, to szalenie trudne. Szacun.

Poznaję [,] śniłem odświętnie.
Światło uzupełniło braki w uzębieniu.
Czepiam się szczegółów jak życia.
Napisałaś,[spacja] później łatwiej przełknąć kolejny dramat.

[emcek]

och Eko, dobrze że jesteś i zaglądasz, a nawet tylko to pierwsze
iTu..,jak najbardziej

[eka]

Pozdrawiam.

[emcek]