bez symfonii

[iTuiTam]

• • • • • bez symfonii
          
          
          płacz serce otwarcie
          odrzuciwszy woalki oczy wypłakuj
          ciała rozpaczą bezwładne
          daj nieruchomym duszom
          obłąkanym na wzgórzach
          pustyniach ulic z karawanami
          przekonań automatów
          
          płacz słowo w ciszę
          w tunel studni
          gdzie tylko szum kruszeje i spirale
          krople czerwone
          karmazyny nie róże
          ściekają płatkami strużąc
          
          oceany i morza płycizny
          przez które nie przejdziesz
          suchą stopą
          
          płacz polerując zbroje
          oślepienia słoneczne tarcze
          jeszcze jeden szkaplerz krzyżyk
          medalik z pocałunkiem
          gładki tefilin
          kiedy subha parzy palce
          
          płacz mocą bezsiły
          zamykając wieka
          na wieki i wieków obietnic
          szyderstwa z wyśnionego życia
          
          płacz serce aż do drzwi lotosu
          jannah paradise pardes
          przeczystej krainy Sukhavati
          raju podpartego wielogłowym smokiem
          
          płacz zapomnieniem o strachu
          tańcząc na linie
          przypnij lotki i wypij
          
          szaleństwo
          
          
          
          iTuiTam
          3 IX 2014

[Gloinnen]

płacz serce otwarcie
odrzuciwszy woalki oczy wypłakuj
ciała rozpaczą bezwładne
daj nieruchomym duszom
obłąkanym na wzgórzach

Proszę... Nie tak. Nie piszesz tekstu do jakiegoś smętnego gothic rocka.

płacz słowo w ciszę

To mi się podoba. Proste i dosadne.

płatkami strużąc

To też jest interesująca metafora.

oceany i morza płycizny
przez które nie przejdziesz
suchą stopą

Mam wątpliwości.
Bo przez płycizny raczej właśnie można by przejść suchą stopą. A jeśli nie, to według mnie nie ma specjalnie sensu użycie tego słowa, a zwłaszcza kontrastowanie go z głębiną oceanów i mórz.

zbroje
oślepienia słoneczne tarcze

"zbroje oślepienia" czy "oślepienia słoneczne tarcze"?
I jedno i drugie sprawia wrażenie "poetyzowania na siłę". Obrazki dopełniaczowe tworzy się stosunkowo łatwo, podczas gdy właśnie ten sposób budowania przenośni wymaga wyjątkowej precyzji. Inaczej wychodzą twory karykaturalne i sztuczne.

płacz mocą bezsiły
zamykając wieka
na wieki i wieków obietnic
szyderstwa z wyśnionego życia

Wiersz ma specyficzny klimat, w którym pewna podniosłość może się obronić, ale nie wiem, czy tutaj nie zabrnęłaś za daleko w patos i nie obudziłaś demonów z Tartaru Grafomanii. (bez urazy). Zabrakło umiaru, dałaś się ponieść biciu wielkich dzwonów.

płacz serce aż do drzwi lotosu

Świetne.

W ogóle ten sposób pisania skojarzył mi się z poezją arabską. Współczesną (bo klasyki to nie czytałam). Np. Muhammad Al Fajturi:

(fragment utworu pt. "Ten o złamanym mieczu" - w razie czego służę pełną wersją tekstu):

Dlatego, że ptak czasów krążył wokół niej zachwycony,
a echo dawnego smutku owinęło się na drzewie henny,
dlatego że rycerz ze szkła i macicy perłowej
rzucił swój cień na przedmioty
i tron ogołocił z jedwabiu i wina
i dlatego, że młyn zmarłego o smutnej urodzie
obraca się w pustce...
usiadłem pod tymi czarnymi kolumnami.
Odzież mi poszarpano, sztandar mój strzaskany.
(...)

Wracając do Twojego wiersza: moim zdaniem najlepsze fragmenty to te, w których koncentrujesz się na konkretnych obrazach i rekwizytach, przemawiasz do zmysłów (druga, czwarta i szósta strofa). Plus pointa, która najbardziej usprawiedliwia mocną tonację (orientując interpretację w kierunku obłędu). Podoba mi się wkomponowanie egzotyki, dryfowanie międzykulturowe.
Wadami tekstu jest przeciążenie go słowami i sformułowaniami, które od dawna powinny spoczywać w spokoju na dnie krypty.

Pozdrawiam,


Glo.

[iTuiTam]

Glo, hmm, jakby tu, żeby... a mimo to...
Najpierw podziękuję za czytanie i komentarz.

Gothic rock? Nawet nie wiem, czym się to je. Ale, tak czytasz, Twoje prawo.

Na resztę uwag, odpowiem chwilkę później.

Może jeszcze ktoś tu zajrzy.

serdecznie
iTuiTam

[Gloinnen]

Gothic rock?

To taka muzyka... cmentarna, no.

[iTuiTam]

Gothic rock?

To taka muzyka... cmentarna, no.

Pogooglam, ale to nie ten adres, 'ya know'

[Alek Osiński]

Goci corocznie świętują w moich stronach na festiwalu w Bolkowie,
można ich pooglądać - wyglądają fantastycznie
z poziomem twórczości bywa już raczej umiarkowanie

mnie takie skojarzenie przy lekturze ominęło, ale każdy przecież
przez własny pryzmat

[haiker]

płacz serce otwarcie
odrzuciwszy woalki oczy wypłakuj
Woalka biała czy czarna?

ciała rozpaczą bezwładne
daj nieruchomym duszom
obłąkanym na wzgórzach
nadal wcale nie jestem pewien jaka...


pustyniach ulic z karawanami
przekonań automatów

Niby czarna, ale karawany są też na pustyni, a woalka to może nie ta woalka, ale ta chroniąca przed piaskiem.

Automaty od automatyzmów zachowań?

Potem wypływ słów, porównań, odniesień. Można tak i tuzin machnąć. Ale po co? Z wiersza to nie wynika.

Ale jednak nastąpił koniec!

płacz zapomnieniem o strachu
tańcząc na linie
przypnij lotki i wypij

szaleństwo

Jeśli lotki, to nie takie szaleństwo.

Zamieniłbym to na "szalej szalej", gdzie jedno z tych słów to czasownik, a drugie rzeczownik w funkcji dopełnienia.

[Ewa Włodek]

a ja znalazłam w wierszu mnóstwo tropów, mnóstwo odniesień do rozmaitych kultur, wiele uniwersalnych a także wieloznacznych symboli. I odebrała wiersz jako słowo o tym, że przez ból do szaleństwa - jednakowa droga dla wszystkich, niezależnie od czasów, miejsc i uwarunkowań. Ale mogę nadinterpretować, Elżbieto...

pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[iTuiTam]

Goci corocznie świętują w moich stronach na festiwalu w Bolkowie,
można ich pooglądać - wyglądają fantastycznie
z poziomem twórczości bywa już raczej umiarkowanie

mnie takie skojarzenie przy lekturze ominęło, ale każdy przecież
przez własny pryzmat

I w tym sęk i rzecz i pies nawet

Dziękuję za odwiedziny.

[iTuiTam]

płacz serce otwarcie
odrzuciwszy woalki oczy wypłakuj
Woalka biała czy czarna?

ciała rozpaczą bezwładne
daj nieruchomym duszom
obłąkanym na wzgórzach
nadal wcale nie jestem pewien jaka...


pustyniach ulic z karawanami
przekonań automatów

Niby czarna, ale karawany są też na pustyni, a woalka to może nie ta woalka, ale ta chroniąca przed piaskiem.

Automaty od automatyzmów zachowań?

Potem wypływ słów, porównań, odniesień. Można tak i tuzin machnąć. Ale po co? Z wiersza to nie wynika.

Ale jednak nastąpił koniec!

płacz zapomnieniem o strachu
tańcząc na linie
przypnij lotki i wypij

szaleństwo

Jeśli lotki, to nie takie szaleństwo.

Zamieniłbym to na "szalej szalej", gdzie jedno z tych słów to czasownik, a drugie rzeczownik w funkcji dopełnienia.

Dziękuję za komentarz.

- Na pytania, proszę, znajdź sam odpowiedzi. Wybierz kolor woalki, być może ona poprowadzi.

- Automat, automatyzm, automatyczność...

Potem wypływ słów, porównań, odniesień. Można tak i tuzin machnąć. Ale po co? Z wiersza to nie wynika.

Ale po co? Dlatego, że bez nich nie byłoby wiersza, albo byłby, ale zupełnie inny.

- i wypij... lekarstwo, i wypij...