Niedowidzenia

[Fałszerz komunikatów]

w otoczeniu
przystanków z gazetą czy słuchawką

nieprzystosowani
do porannych plotek na temat
chronicznie samotnego wieczoru

nabawiliśmy się wstydu
oderwanego od marzeń

[Alek Osiński]

Niezłe. Rozpoznaję ludzi zanurzających się w muzyce z zagubionym w dali wzrokiem;
oglądałem takich w pociągach - w wierszu kluczowy jest koncowy dwuwers - on
zaznacza przepaść na linii wstyd - marzenia - dystans zaiste najtrudniejszy
do pokonania, chociaż bywa, że jego pokonanie kończy się autentycznie źle
i to nie tylko dla peela

[Fałszerz komunikatów]

Wstyd jako choroba cywilizacyjna. Nawet taki miałem dać tytuł - choroba cywilizacyjna, ale wolałem skorzystać z innego, opartego na grze słów

[em_]

Podoba mi się, a w szczególności zakończenie.
Pozdrawiam

[Fałszerz komunikatów]

Bardzo mi miło:)
Dzięki!

[Ewa Włodek]

pełna alienacja jednostki, o której już pisał był kiedyś niejaki Karol Marks w swojej młodzieńczej broszurze, która nie zapowiadała jego późniejszych dzieł, nawiasem mówiąc. Jeszcze chwila, a świat będzie pełen samotnych ludzi, stłoczonych obok siebie jak przysłowiowe śledzie w beczce.
Fajna mini, lubię takie skondensowane komunikaty...

pozdrawiam serdecznie
Ewa

[Fałszerz komunikatów]

Dzięki za ciekawostkę, Ewa Widać, problem jest nienowy
Cieszę się, że sprostałem Twym wymaganiom

[Lucile]

Witaj Fałszerzu,
dopiero od niedawna czytam Twoje wiersze, ale ten od razu mnie "zatrzymał". Dobry, skłaniajacy do przemyśleń, bardzo trafna obserwacja ludzkich zachowań - to prawda, stajemy się coraz bardziej tacy wyalienowani - "osobni". I ta końcowa gorycz "wstydu oderwanego od marzeń" - trafiła mnie prosto w głeboko skrywane, a nawet nie uświadomione, uczucia. Gratuluję
Przesyłam pozdrowienia
Lucile

[Fałszerz komunikatów]

Ojej, dzięki, Lucile! Cóż to, znów dzień gratulacji?

[lczerwosz]

na frustracje gratulacje