Bądź moim drzewem

[anastazja]

odpocznę w twoim cieniu
na ścieżce koloru zielonej wstążki
stoi dom stary jak góra

słyszy miłość opuszkami palców
wygładza krawędzie drzwi otwartych
na chłodne przebarwienia

w zakurzonych wierszach kolekcja słów
układam jak dziecko muszelki dzielę czas
odliczany dniem umykającym w wieczność

położę się w twoim cieniu


druga wersja

Bądź moim drzewem
odpocznę w twoim cieniu stoi dom
stary jak góra
słychać miłość w otwartych drzwiach
wygładza chłodne przebarwienia

w zakurzonych wierszach seria słów
układam jak dziecko muszelki dzielę czas
mierzony umykającym dniem
położę się w twoim cieniu

[Alek Osiński]

pozwól że odpocznę
w twoim cieniu słuchając
miłości opuszkami palców

podzielę czas pomiędzy
potrzebujących i zakurzone
wiersze wiecznie czekające

na własną muszlę

Hej, Anastazjo,pomysł jest, nie do końca mi się jednak
wiersz podobał, więc pozwoliłem sobie na osobne czytanie...

[em_]

- słyszy miłość opuszkami palców - rozumiem, że ta fraza odnosi się do domu, więc może lepiej zamiast tych palców dać coś inneg np cegły..?

[coobus]

Bardzo mi się ten wiersz podoba, i to właśnie w wersji autorki, bez poprawek. Chyba jeden z Twoich lepszych wierszy, Ana. W tym wierszu zadźwięczała nuta poezji

[nasza szkapa]

"słyszy miłość opuszkami palców" ja pamietam , ze kiedys ktos juz slyszal cisze...to byl chyba Kazap na Beju... i "odliczany dniem umykającym w wieczność" powiem szczerze te dwa wersy sa starszne. "Umykajacy" to zwrot tandetny jak cholera i wyswiechtany przez ambitnych grafomanow.

[anastazja]

No tak. Spodziewałam się, więc nie dziwi mnie Alku Twój w b.dobrej formie. Poprawka będzie. Dziękuję.

em_ dziękuję. Sugestia do rozpatrzenia.

W tym wierszu zadźwięczała nuta poezji

miło czytać coob. ale to chyba graf. Pozdrawiam.

powiem szczerze te dwa wersy sa starszne. "Umykajacy" to zwrot tandetny jak cholera i wyswiechtany przez ambitnych grafomanow.

Witaj (jak można powiedzieć szkapo? ) koniku. Inny jest przez Q. Myślę, że wiele racji w Twoim komentarzu. Obiecuję poprawkę. Dziękuję.

[eka]

Tu jest uśmiechnięty spokój, ten klimat bardzo mi leży.

odpocznę w twoim cieniu
na ścieżce zielonej wstążki
stoi dom stary jak góra

tutaj miłość opuszkami palców
wygładza krawędzie drzwi
otwartych na chłodne przebarwienia

w zakurzonych wierszach kolekcję słów
układam jak dziecko muszelki
dzielę czas odliczany umykającym dniem

położę się w twoim cieniu

Pozdrawiam. Twój wiersz jak melodia, której chce się słuchać.

[anastazja]

Twój wiersz jak melodia, której chce się słuchać.

- o masz. Mówisz serio eka? Dodałam drugą wersję dla niezadowolonych.
Dziękuję. Pozdrawiam.

[eka]

No wiesz? Ja z tej haikerowskiej filozofii podejścia, zatem nie obrażaj.

[anastazja]

No wiesz? Ja z tej haikerowskiej filozofii podejścia, zatem nie obrażaj.

- hahaha!