Matabasis

[Marcin Sztelak]

Miało być tak pięknie,
a tu popiół i piach.

Wędrujemy ku niepamięci, raz za razem,
trwożliwie, obracając twarz.
Tam wojny, pożogi znaczą horyzont
kreską pożółkłych kości.

Martwi otwierają usta do krzyku
– jednak cisza. Taki zasiew, plon.
Trzeba iść, brnąć, ludzie ludziom
zgotowali ten splot.

Przed nami niejasność, pozostał szept:
Miało być tak pięknie,
a tu tylko.

[eka]

Bazujesz na cytacie z Medalionów i niczym nieuprawnionej tezie:

Miało być tak pięknie,

Chcenie, w wymiarze uniwersalnym nie do osiągnięcia, co innego prawda pointy, żal, którego mogłoby nie być w związku.
Baza często jednak nie zależy od nas, choćby los, śmierć, choroba psychiczna...

Prosty wiersz, ale się broni.

[Nula.Mychaan]

Dobry wiersz nawiązanie do Medalionów w innym kontekście, to ciekawe