Przeddzień

[Alek Osiński]

Kiedyś tam na pewno, jeszcze nie będziemy wiedzieć,
ale tutaj twarde szczeble, o których Jakub wspomina
trochę zagubionym wzrokiem – podkreślając –
miejsce i osobliwa pantomima obcych, iskających
się nawzajem, jakby wyższe sfery celebrowały
ostateczne zamknięcie kasty.

Pozostaje jednak przestrzeń na obietnice i nartnik,
który dokonując niemożliwego, daje lekcje fizyki;
to właśnie przystosowanie palców do ślepej wiary
odmienia los i jako neofitom zaczyna być im łatwiej
wytłumaczyć dlaczego miejsce wiąże, chociaż nikt
nie wie jak było na początku

i dlaczego teraz trudno trwać, choćby w geometrycznym
ładzie przyjaznych brył, które pluskwiak porządkuje
od niechcenia do chcenia, odkładając na bok złoty podział;
spokojnie, będzie jeszcze czas zrozumieć każdy z odblasków
i podnieść do potęgi to, co za żadną cenę, nie chce odejść.

[Magnolia88]

Oooooo...."Drabina z Jakubowego snu" Chagalla sie kłania do interpretacji tego tekstu-jakże pięknie...

[eka]

Kiedyś tam na pewno, jeszcze nie będziemy wiedzieć,
ale tutaj twarde szczeble, o których Jakub wspomina
trochę zagubionym wzrokiem – podkreślając –
miejsce i osobliwa pantomima obcych, iskających
się nawzajem, jakby wyższe sfery celebrowały
ostateczne zamknięcie kasty.

Zaskakujący wers pierwszy, bo spodziewać się można było, że wiedzieć będziemy.
O czym nie dowiemy się nawet kiedyś tam? Motyw drabiny Jakubowej i miejsce, na którym pantomima - to najbardziej zastanawia - iskającej się klasy sfer wyższych. Twarde szczeble rzeczywistości. Alek, ja tu widzę peela w rozważaniach na temat powstawania duchowej sfery sacrum. Peel jest zdystansowany, mocno. Iskają się rozumne wszak małpy, początek naszej dwunożnej rodziny.
Ale czemu kasta zamknięta? Nowych bogów nie przybywa?

Pozostaje jednak przestrzeń na obietnice i nartnik,
który dokonując niemożliwego, daje lekcje fizyki;
to właśnie przystosowanie palców do ślepej wiary
odmienia los i jako neofitom zaczyna być im łatwiej
wytłumaczyć dlaczego miejsce wiąże, chociaż nikt
nie wie jak było na początku

Ślepa wiara, przekreśla logikę praw fizyki, no i odmienia los na lepszy. Nie wiem... co z tym miejscem, dlaczego wiążę, chyba nie piszesz tu o górze Moria i świątyni tam wciąż aktualnej? Izraelici nie są neofitami w końcu.
Nie ogarniam.

i dlaczego teraz trudno trwać, choćby w geometrycznym
ładzie przyjaznych brył, które pluskwiak porządkuje
od niechcenia do chcenia, odkładając na bok złoty podział;
spokojnie, będzie jeszcze czas zrozumieć każdy z odblasków
i podnieść do potęgi to, co za żadną cenę, nie chce odejść.

Pluskwiak, jako to coś, co pije krew?
A złoty środek? Boska cząstka harmonii, piękna symetrii, ładu, zauważalnego rytmu... odłożona?
Miejsce, które nie chce odejść.
Cóż, pozostaje mi przystać na słowa podmiotu:
spokojnie, będzie jeszcze czas zrozumieć

Musisz pisać takie trudne i wciągające wiersze?
Pozdrawiam.

[em_]

- i podnieść do potęgi to, co za żadną cenę, nie chce odejść -

[eka]

w spokoju.

[Magnolia88]

Nie ogarniam.

...proszę zatem udać się do działu opowiadań,pod "Cóż mam im powiedzieć,Wi" (V),tam jest przepisana przeze mnie w całości "Odpowiedź Z.Herberta";wszystko będzie jasne w kontekście tego wiersza...ciepło pozdrawiam-Mag.

[eka]

Dziękuję.

[Alek Osiński]

Nowych bogów nie przybywa?

ano przybywa, chociaż właściwie różnią się tylko pozornie, pewnie właśnie dlatego
starzy próbują zamknąć...

chyba nie piszesz tu o górze Moria i świątyni

broń boże

Pluskwiak, jako to coś, co pije krew?

nartnik należy do pluskwiaków, ale niezależnie od sposobu odżywiania,
to cudowna istota potrafiąca poruszać się po powierzchni wody,
co ciekawe każdego roku świat ogladają dwa pokolenia nartników,
pierwsze pozbawione skrzydeł, drugie - już uskrzydlone...

spokojnie, będzie jeszcze czas zrozumieć

nie,to właśnie będzie jeszcze czas,kiedy będziemy mogli nie rozumieć...

Odpowiedź Z.Herberta";wszystko będzie jasne w kontekście tego wiersza.

No proszę...

Dziękuję za komentarze