Listy do P. - Północnik

[Marcin Sztelak]

Śliskie ręce, a może wyślizgane
od ciągłego napięcia w sferze
przyciągania.

Wszystko spada, czasami na łeb, na szyję.
Dlatego zbieram zapomnienia;
to takie znaczki do wkłucia.

Na przykład w klapę i obnoszenia
po pustych ulicach.
Ale z dumą.
Było, nie było – naczelny, z całym zapleczem
kultury.

Ostatecznie zwijam się w rulon, czekam
na wiadomości.
Z dobrego i złego.

Ślisko, aż się chce lecieć
na inną planetę, z dużo mniejszą grawitacją.

[Alek Osiński]

Tytułu nie bardzo rozumiem, ale wiersz mi się podoba,
chociaż są jakby pewne przegadania,np. "śliskie" chyba niepotrzebne
w kontekście "wyślizgane", chyba lepiej od razu od wyślizganych

"ręce wyślizgane
od ciągłego napięcia
w sferze przyciągania",

a odnośnie mniejszej grawitacji - kusi,oj kusi,
to fakt,podobnie jak kolokwializny; nie wiem
czy nie za dużo ich w wierszu, bo czynią wiersz
swojskim,ale jednocześnie i obciążają chorobą
pierwszych skojarzeń,a to akurat zwiększa grawitację...