sandglass

[iTuiTam]

• • • • • Sandglass bird and dunes 8p.jpg
          sandglass*
          
          
          
          z wydm przychodzisz brnąc suchym morzem
          w płucach pnie się dźwięk wszczepiony
          jak czysta samogłoska niezapisanego języka
          meandrujesz znakami zapytania z otoczakami kropek
          które pozwalają odetchnąć
          
          dalej podobno widać więcej i woda się rozlewa
          bez powodu rodzi trawy i lęgną się kaktusy
          fatamorgany kwiatów ignorujących prawa nieludzkie
          dzień dwa kolory wygrywają i okazują się
          stworzenia z imperium żaru salamandry
          
          a ptak nad-ponad krąży i podkrada
          ziarenka wymyślone specjalnie dla głodu
          skrzętnie zbiera je na lata które wypełnią się
          w ramach niekontrolowanego przeznaczenia
          
          
          suche morze
          ty salamandra i ptak
          czysta samogłoska bólu
          rozbija wydmy lawiną
          
          
          
          *sandglass, hourglass, ang. - klepsydra
          
          iTuiTam
          18 XI 2014

[Alek Osiński]

Klimat jaki lubię, najbardziej podoba się pierwsza,
tutaj akurat mam wątpliwość, co znaczy ta konstrukcja

a ptak nad-ponad

i czemu inwersja w końcówce

rozbija wydmy lawiną

rozbija lawiną wydmy chyba też jest w porządku,
a przy okazji wiersz przywołał mi z pamięci
jedną piosenkę...

https://www.youtube.com/watch?v=boQeW-mkOCk

[iTuiTam]

Klimat jaki lubię, najbardziej podoba się pierwsza,
tutaj akurat mam wątpliwość, co znaczy ta konstrukcja

a ptak nad-ponad

i czemu inwersja w końcówce

rozbija wydmy lawiną

rozbija lawiną wydmy chyba też jest w porządku,
a przy okazji wiersz przywołał mi z pamięci
jedną piosenkę...

https://www.youtube.com/watch?v=boQeW-mkOCk

Piosenka... ślczności do zasłuchania, słuchania wielokrotnego. Dziękuję za link.

Słowo: nad-ponad, zauważ jest napisane italikiem, to nazwa jaką wymyśliłam dla tego ptaka.

Inwersja... Ostatnie słowo miało zająć osobną linijkę i kusić do dopowiedzenia. Wydawało mi się, że inwersja powinna podkreślić znaczenie, intencję. Być może się nie udało.

Dziękuję za komentarz.

[coobus]

a ptak nad-ponad krąży i podkrada
ziarenka wymyślone specjalnie dla głodu

Traktuję ten fragment jak wizytówkę tego wiersza. Przyciąga.
Trudny wiersz, ale w tym jego siła. Bo to ja z wydm przychodzę i brnę suchym morzem do pełniejszego zrozumienia. Czasami się zatrzymuję, ale czuję się w nim dobrze, nie zależy mi szybkim dotarciu do końca. Wędrówka, która zostaje w pamięci.
Zachwycasz, Elu

[iTuiTam]

a ptak nad-ponad krąży i podkrada
ziarenka wymyślone specjalnie dla głodu

Traktuję ten fragment jak wizytówkę tego wiersza. Przyciąga.
Trudny wiersz, ale w tym jego siła. Bo to ja z wydm przychodzę i brnę suchym morzem do pełniejszego zrozumienia. Czasami się zatrzymuję, ale czuję się w nim dobrze, nie zależy mi szybkim dotarciu do końca. Wędrówka, która zostaje w pamięci.
Zachwycasz, Elu

Trudny, powiadasz? A mnie się wydawało, że bardzo na wprost. Może jedynie trudność stanowi ptak Nad-ponad o wymyślonej nazwie - nie wiadomo do końca czy jest.

bardzo dziękuję za komentarz, Coobus'iu.

[eka]

z wydm przychodzisz brnąc suchym morzem

To wydmy są suchym morzem, tak? Bo jeśli nie, to zmieniłabym na taką konstrukcję:

z wydm przychodzisz i brniesz suchym morzem

meandrujesz znakami zapytania z otoczakami kropek

Racja, kropki często dają odetchnąć. Ale tu, ze względu na rytm, dałabym liczbę mnogą:

meandrujesz znakami zapytań

------------------------------------------------------------

a ptak nad-ponad krąży i podkrada
ziarenka wymyślone specjalnie dla głodu
skrzętnie zbiera je na lata które wypełnią się
w ramach niekontrolowanego przeznaczenia


suche morze
ty salamandra i ptak
czysta samogłoska bólu
rozbija wydmy lawiną

Ten fragment jest celnym rozwinięciem obrazu, dramatu surrealistycznej klepsydry.
Bo najpierw dane nam morze czasu i ptak, a później piach nad głową.
I nie ma ucieczki. Ale klepsydrę ktoś może odwrócić.
Nawilżyć morze, uciszyć, schować ból.
Bardzo refleksyjny, gorzki wiersz i inspirująca ilustracja.

[iTuiTam]

z wydm przychodzisz brnąc suchym morzem

To wydmy są suchym morzem, tak? Bo jeśli nie, to zmieniłabym na taką konstrukcję:

z wydm przychodzisz i brniesz suchym morzem

meandrujesz znakami zapytania z otoczakami kropek

Racja, kropki często dają odetchnąć. Ale tu, ze względu na rytm, dałabym liczbę mnogą:

meandrujesz znakami zapytań

------------------------------------------------------------

a ptak nad-ponad krąży i podkrada
ziarenka wymyślone specjalnie dla głodu
skrzętnie zbiera je na lata które wypełnią się
w ramach niekontrolowanego przeznaczenia


suche morze
ty salamandra i ptak
czysta samogłoska bólu
rozbija wydmy lawiną

Ten fragment jest celnym rozwinięciem obrazu, dramatu surrealistycznej klepsydry.
Bo najpierw dane nam morze czasu i ptak, a później piach nad głową.
I nie ma ucieczki. Ale klepsydrę ktoś może odwrócić.
Nawilżyć morze, uciszyć, schować ból.
Bardzo refleksyjny, gorzki wiersz i inspirująca ilustracja.

Tak, Eko, 'brnąc (ich) suchym morzem'. Jednak zlepek 'ich suchym' nie brzmiał jak bym chciała...

Ponadto - tu będzie pewien rodzaj spowiedzi o ścieżkach, jakimi chodzę, gdy piszę - moje s-tworzenia, czy słowem, czy obrazem zaczynają się od jednego słowa, frazy, obrazu, impulsu, jaki siedzi sobie spokojnie, czekając na swój czas kreacji. Tak było i z tym wierszem i obrazem, bo to 'bliźniaki' albo sobowtóry.

Interpretacja... sama nie potrafiłabym lepiej ująć. Bardzo dziękuję.