pięć groszy

[Qń Który Pisze]

kiedy wychodziłem z domu
zawsze pamiętałem
i wrzucałem do lewej kieszeni
pięć groszy na szczęcie
dla innych
uśmiechnąłem się do staruszki
i spojrzałem przyjaźnie
w jej spłowiałe oczy
i wtedy przekładałem grosz
z lewej do prawej kieszeni
za zupę mleczną
dla bezdomnego wędrowca
grosz z lewej wędrował w prawą
i śniła mi się jego drżąca łyżka
nauczyłaś się tego ode mnie
i wieczorem sięgasz do prawej
kieszeni płaszcza i liczysz grosiki
pięć uśmiechów zamiast modlitwy
codzienny różaniec zwykłego dnia
kiedy szczęście siedzi w kieszeni...

ja swoje wrzuciłem do di trevi
i nauczyłem się nie czekać na resztę


http://youtu.be/DIxSq-yCE5E

[eka]

Dziękowanie za szczęście.
Świetna wersja przeboju.

Jeżeli wolno mi, a mam wątpliwość jak to odbierzesz, to powiem, że idziesz w dobrym kierunku.

[Qń Który Pisze]

eka, dobrze wiesz, że Ci wolno I nie odbieram tego jak położna dziecko a raczej... jak skórzany płaszcz z szatni, na numerek znaleziony w foyer luksusowej restauracji hotelowej
Chciałbym Ci wierzyć, że to dobry kierunek ale jakoś nikt nie potwierdził tej zimowej jaskółki
Ale ponieważ nadzieja jest matką... wynalazków, uratowałem wiersz spadający ze strony, bo tak bardzo chciałbymk Ci jednak wierzyć

[Fałszerz komunikatów]

Na szczęcie? Może na szczęce?

[eka]

Chciałbym Ci wierzyć

Proponuję, w swej pysze , abyś po prostu porzucił tryb warunkowy i zostawił - wierzę.

Tematyka inna niż zwykle, nie o cuksach, flirtach, motylkach i rześkich bryzach
Przecież wiem, jak łatwo Ci się pisze owe słodkie rymowańce. Wbrew pozorom wiersz wolny nie jest enterowaną prozą, też ma swój rytm. Tu próbujesz go łapać
Fajna pointa. Dumne nieczekanie na resztę.