Uwaga piraci - Bajka dla niegrzecznych

[Marcin Sztelak]

Byłem wewnątrz twojej głowy, więc nie możesz
nikomu nic powiedzieć.

Świat się sypie – karciane domki
wracają do talii.
Na końcu ścieżki ocean, przypływy
rozbijają ławki.
Przemoczone gołębie wyjadają sól
z koszy na śmieci.

Sprzedawcy waty cukrowej w pełnych
zbrojach toczą bój do pierwszej
śmierci. Szczęki, rzężenia, oddechy.
Babcie zamykają okna, wcześniej wyrzuciły
sztućce.

Idzie burza, letnia.
O temperaturze dwudziestu stopni Celsjusza.
Leżąc na chodniku uczysz się pływać,
obok szczury opuszczają okręt.

Toniemy – a ty i tak nic nikomu nie powiesz.
Dobrze wiesz dlaczego.

[Bożena]

no rzeczywiście lekki horror-ta bajka- a może to rzeczywistość która nas otacza- bajki tylko dla dzieci-

wszystkiego dobrego na Święta

[Fałszerz komunikatów]

Karciane domki to kościół, którego burzy jeden przypływ oceanu, być mmoże chodzi tu o łzy. Łzy wysychają, zostaje po nich jedynie substytut dla pasjonatów - przemoczonych gołębi, czyli wytrwałych wiernych, żebrających o namiastkę oczyszczenia, w zamian dostając trującą sól.
Sprzedawcy waty cikrowej to pewnie księża, głoszący propagandę, że jeszcze wszystko można zmienić.
W trzeciej strofie nawiązanie do pierwszej, czyli konsekwencje utraty dzieciństwa i pełniejszej świadomości tego, co dzieje się wokół, co staje się przekleństwem peela.
Jest metaforycznym bezdomnym, sfrustrowanym, bo świat obok niego się wali, a on jak ryba wyrzucona na brzeg jest bezbronny.
Nie powie, bo i tak nikt go nie posłucha, każdy wierzy w propagandę sukcesu.
Czasem dużo widzieć to przekleństwo...
Co tu dużo mówić, po prostu wiersz w Twym stylu, mistrzowskim stylu