Po szczęce drgania

[eka]

Nie pyta.
Wkłuwa się do biegu tysiąca drobnych igieł, do amfilady
otwierających się drzwi i nieskazitelnych prześcieradeł,
odwraca.

Słyszę, że jestem,
że małym rudzikiem, gdy inne skrzydła dawno w nim umilkły,
krążyłam w słońcu, spadałam złotym cieniem, a teraz
bioder nieobecność okrywa jednym snem;
szepcze – skamieniałaś przez niego po złej drodze
ode mnie.

*
Czemu nie dajesz jej odetchnąć,
draniu, zdeptałbym cię,
gdyby nie ona.

[Henryk VIII]

Witaj, wiersz świetny, można / choć niekoniecznie/ interpretować go w kontekście religijnym - ja przynajmniej tak go czytam. Hm... odważna jesteś.
Całość jest b. dobra, ale mnie się najbardziej podoba ten fragment:"Słyszę, że jestem,
że małym rudzikiem, gdy inne skrzydła dawno w nim umilkły,
krążyłam w słońcu, spadałam złotym cieniem,(...)"
Ukłony
H8

[Lucile]

Dzień dobry Eko,
podzielam zdanie Henryka VIII. Wiersz świetny i zmusza do głębokiej refleksji. Po pierwszym przeczytaniu, tak jak przedmówca, poszłam w kierunku wiary, a raczej relacji z kościołem (nic dziwnego, ze względu na czas około-świąteczny), ale, ale:

bioder nieobecność okrywa jednym snem;
szepcze – skamieniałaś przez niego po złej drodze
ode mnie.

no własnie - bioder nieobecność - pchnęła mnie w innym kierunku. Może błądzę, pewnie tak, jednak ta moja przekora i wewnętrzna "niezawisłość" podpowiada mi bardziej ziemskie relacje i to takie emocjonalnie - seksualne: ona, on i ona.
i jeszcze:

Czemu nie dajesz jej odetchnąć,
draniu, zdeptałbym cię,
gdyby nie ona.

czyli walka o bohaterkę, którą "miotanie się" pomiędzy nim i nią doprowadziło do stanu

Słyszę, że jestem,
że małym rudzikiem, gdy inne skrzydła dawno w nim umilkły,
krążyłam w słońcu, spadałam złotym cieniem, a teraz

Eko to tylko takie moje dywagacje Siła poezji polega również na tym, że chce się w nią zagłębić i interpretować...po swojemu
Miłego dnia
Lucile

[eka]

Dziękuję, bardzo się cieszę z Waszego przychylnego odbioru i interpretacji. Nie bać się przed obliczem Henryka VIII to wielka satysfakcja.

[Bożena]

wiersz zasługuje na choć z prawidłową interpretacją mam kłopot- ale to atut wiersza- wszystkiego dobrego w Nowym Roku

[anastazja]

Słyszę, że jestem,
że małym rudzikiem, gdy inne skrzydła dawno w nim umilkły,

Rozkoszą i wielką ucztą są Twoje wiersze eko - Szczęśliwego Nowego Roku.

[lczerwosz]

A może tytuł brzmi: "Po szczęce drania". Nie drgania. Ale jeśli, to zastanawia.

[Gajka]

Aby uniknąć met.dop. stworzyłaś inwersję a można było np: nieobecne biodra okrywa....
Dla mnie tytuł ok

[Alek Osiński]

Ciekawie, ale tytuł mi się osobiście nie podoba "zbyt roboczy"

Jakaś ciężka, acz twórcza, przynajmniej po części, obecność
w czyimś wnętrzu doskwiera, poprzez pomniejszenie zasięgu,
zredukowanie do rudzika, chociaż to oczywiście pozór,
bo rudzik sam w sobie i tak pozostaje pełnią życia,

ciekawa końcówka, bo można interpretować
faktycznie na wiele sposobów, to jakby przywołanie patrona,
który gotów jest prostować ścieżki chociaż i tak okazuje się
jednak ograniczony co do możliwości, przez co wiersz zakreśla
trochę pętlę, wraca do źródeł, a może wraca tylko do zwykłych
ludzkich ograniczeń?

[żakote]

No, eko, zatrzymałaś mnie swoim wierszem.
Świetny!