detoks

[Gloinnen]

Jak dzień zależy od niewinności,
Tak świat zależy od twoich czystych oczu -
Krew moja cała płynie w twoich spojrzeniach.
(P. Eluard)

I.

każdemu chcę zaufać

przez dziury w kurtynie
podglądam odkurzone
profile
dłonie bez rekwizytów
mieczy jabłek czaszek

z makijażem spływają po brodzie
kolejne wersje prawdy
pozostaje tylko zmęczenie
gasną zmatowiałe żarówki

nie jesteś zły
skoro płaczesz
dopiero po zejściu ze sceny

gdy nikt o tym nie wie

zamiast braw w ciemności
rozlega się chichot


II.

gdybym mogła cofnąć czas
do początku osi

wtedy każde słowo
było lekkie

do białego rana

dwoje dzieci z ołówkami
nad czystą kartką

wszystko za nic miały
usta jeszcze niesparzone
niebem spływającym z dłoni


III.

bliskość przelotna
jak potrącenie na ulicy
mimochodem wysypała się z wierszy

wiesz dużo i mało zarazem
w kolejnych odsłonach zobaczyłeś
sylwetkę przeklętą

mogłeś wziąć w posiadanie

światło zbyt jaskrawe
ostrzegło przede mną


IV.

dziękuję za każde uderzenie
pięścią między oczy
światłem latarki w usta

wybiegasz z gniewem
w ślepe uliczki pod osłoną deszczu
nie chcesz o tym wiedzieć

trzeba posprzątać pokój
byłeś tu przez chwilę krótszą
niż trzaśnięcie drzwiami
a jednak zbyt wielki to ciężar

z podłogi zlizuję szklane okruchy
tylko taką znam czułość

niech rozpłynie się
w niezliczonych
nocach

niczego nie żądam w zamian


V.

mój największy błąd
trwałe okaleczenie

słowa odbiły się od nieba
rykoszetem
nie zdążyłeś zasłonić oczu

miało być po prostu pięknie
kolejna bajka na dobranoc

księżniczka pożarła księcia

nie wybaczaj zbyt szybko
najpierw naucz
cierpliwego milczenia

przedawkowałam pamięć
muszę się odzwyczaić

na wszystko przychodzi czas
a nawet jeśli nie przychodzi
gwiazdy wciąż spadają


____________________
Glo.

[Miladora]

Długi ten detoks. I smutny...
Ale czasem noce są długie, a myśli natrętnie wracają. Też znam takie stany…

Parę sugestii mi się narzuciło:

- każdemu chcę zaufać – potrzebne?

- jak makijaż spływają po brodzie
kolejne wersje prawdy – a nie lepiej byłoby nie zaczynać od „jaka”?
- makijażem spływają po brodzie
kolejne wersje prawdy

- gdybym mogła cofnąć bieg czasu – „bieg czasu” nie za dobrze mi gra.
Może prościej:
- gdybym mogła cofnąć bieg
do początku osi

- wtedy jeszcze każde słowo
było lekkie
znaczyło tyle co gaworzenie – to „gaworzenie” sprawia na mnie wrażenie dysonansu
I może prościej:
- wtedy jeszcze słowa
były lekkie

dwoje dzieci z ołówkami
nad czystą kartką

- wszystko za nic miały – zmieniłabym szyk, choć może chodzi o łączenie „miały usta”
usta wciąż nie sparzone - niesparzone
niebem spływającym z dłoni
Na:
- wszystko miały za nic
usta wciąż niesparzone
niebem spływającym z dłoni

- sylwetkę przeklętą/ostrzegło przede mną – rym, zmieniłabym przeklętą, zbyt dosadna, lub ją pominęła.

- jak zderzenie/ każde uderzenie – wpada na siebie mimo odległości

- z gniewem/wiedzieć – też tworzy rym

- a nawet jeśli nie przychodzi
gwiazdy wciąż spadają – a gdyby zmienić szyk?
- a nawet jeśli nie przychodzi
wciąż spadają gwiazdy

W sumie jednak trafiło do mnie.

Dobrego, Glo

[czochrata]

mocny...nastrój tego wiersza co prawda dobija,ale to sztuką jest taki nastrój wywołać(!)

[Gloinnen]

Wiersz to taka świeżynka jeszcze, więc na pewno będę nad nim pracować.

Dziękuję za zwrócenie uwagi na jego niedociągnięcia, Milu.

Zauważone przez Ciebie rymy są jak najbardziej świadome i celowe. Natomiast przemyślę inne kwestie.

Czochratko, dziękuję za pozytywny odbiór wiersza. Myślę, że mamy wiele wspólnego

Glo.

[e_14scie]

długi wiersz, jak na przekaz jednego stanu, jednej myśli, ale nie dłuży się w czytaniu.
Ciekawie zbudowałaś nastrój Emi. Uwagi Miladory, wzięłabym pod uwagę, poza wskazanymi rymami.
W sumie
trafia

[Sokratex]

Pięknie, głęboko, choć oszczędnie w słowach, bez zbędnego placebo.
Najbardziej podoba mi się jedynka (I). Znasz ją więc pozwól, że zamiast pisać ble ble ble...
co i dlaczego, opiszę po prostu jej echo we mnie:

• • • chcę
      
      dziurami w kurtynie
      podglądać odkurzone
      profile
      dłonie bez rekwizytów
      mieczy jabłek czaszek
      
      makijaż spływa ci po brodzie
      kolejne role gasną
      zmatowiały żarówki
      
      płaczesz
      a ja nie widzę
      
      
      

[Gloinnen]

Ewo, dziękuję Rymy zostaną, co do innych uwag, to poczekam, może jeszcze ktoś coś zasugeruje, nie chcę potem mnożyć wersji w nieskończoność

Sokratex - dziękuję również

Glo.

[411]

Chyba sie wylamie z tego TWA. Nie podoba mi sie.
Dlugie, skamlaco-rozdzierajace i... meczace.
Tak, wiem, detoks.
Nie, prosze mi nie zarzucac braku wrazliwosci (zreszta - kazdy i tak pomysli co chce).

Generalnie nie mam nic do zarzucenia pod katem technicznym. Wiersz dobry, przemyslany, dopracowany - jak to u Ciebie.
Zmeczylam sie obrazami. I, chyba... przeslaniem. To taka, moim zdaniem, niepotrzebna publiczna spowiedz.

Tym razem nie.
Milego - mimo wszystko.

[Gloinnen]

Hell-o!

Tym razem poszłam w zupełnie inną poetykę, inny styl pisania, bardziej emocjonalny - to znaczy chodzi generalnie o większą szczerość w wierszach, aczkolwiek nie wykluczam, że mogłam przedobrzyć z patosem i kawonaławizmem. Mam jednak swoje powody, aby ten utwór był właśnie taki. Bez rozpaczliwej próby bronienia go.

Pozdrawiam i dziękuję,

Dziś już postawiłam Ci raz trzy piwka, to teraz niech będzie

Glo.

[Arti]

niepotrzebnie trzymasz obie wersje (są długie i zanim dojdzie się do komentarzy ruski rok mija)
poza tym wątpię by komuś chciało czytać się jedną po drugiej

dobry wiersz, można go przyciąć lecz chyba nie warto
podoba się

Pozdr.