fumidor

[pietrek]

fumidor

*
Tej nocy wróciłem do domu potykając się
o klamki, lustra i książki, więc napisałem
list

- nienawidzę cię ty skurwysynu!

*

Odnalazł się po latach w blaszanym pudełku
po egzotycznym tytoniu. Ojciec zgromadził ich setki
dla ochrony najcenniejszych skarbów.

Negatywy portretów mamy, do której wracał
czasami jak żeglarz znudzony egzaltacją tropików;
pełen fałszywej skruchy i jeszcze bardziej
fałszywej godności.

Szkice tego co pomiędzy a nigdy
nie trafiło do druku, oddzielając
ojca od kartki papieru.

intymność nieporównywalna
z niczym prócz aktu tworzenia

Wszystko co było w jego życiu
dobre, złe lub nijakie,
lecz w dobroci, nijakości czy złu
istotne.

Jak mój gówniarski liścik.

Niewyschły zbiór
relikwii miłości.

[em_]

Tekst ciekawy, ale uważam, że to bardziej proza poetycka..
W każdym razie, dobrze się czyta.
Pozdrawiam

[eka]

Wiele się można dowiedzieć z tego wiersza. Podmiot o ojcu, zawodowo zajmującym się pisaniem.
Ale to, co zamykał w f( h ?)umidorze:

Szkice tego co pomiędzy a nigdy
nie trafiło do druku, oddzielając
ojca od kartki papieru.

(...) to

Niewyschły zbiór
relikwii miłości.

Świetnie napisany wiersz, od nieważnej, pełnej złości gówniarskiej kartki - po miłość ojca.
I ten plan drugi - co jest ważniejsze od literatury, choć oddzielało bohatera od kartki papieru, relikwie codzienności, zwyczajne życie.
Bardzo przemyslany tekst i w treści, i w formie.
Brawo!