miłość /strach i odwaga

[Napoleon North]

podaj mi swoją szorstką dłoń
razem przejdziemy ciemną wodę
nie urazimy stopy

niebo nam będzie przewodnikiem
a napar z igliwia herbatą
choć głowa pusta ale serce pełne


razem przejdziemy zasieki
w ich żyłach śmierć płynie
ale szczęście warte bólu

czy to miłość ?
a może strach
gdy teraz spojrzę w okno
widzę szarość nieba

[Henryk VIII]

Podoba mi się! Jest to co prawda wiersz mniej " gniewny" , niż inne, niektóre z Twych tekstów, ale ma swój pazur Jedyne moje zastrzeżenie jest następujące:
oto piszesz " razem przejdziemy ciemną toń " i niepotrzebnie rymuje Ci się to z " dłoń". A jakby tak dać:" razem przejdziemy ciemną wodę" ? Co myślisz? Ukłony
H8

[Napoleon North]

Podoba mi się! Jest to co prawda wiersz mniej " gniewny" , niż inne, niektóre z Twych tekstów, ale ma swój pazur Jedyne moje zastrzeżenie jest następujące:
oto piszesz " razem przejdziemy ciemną toń " i niepotrzebnie rymuje Ci się to z " dłoń". A jakby tak dać:" razem przejdziemy ciemną wodę" ? Co myślisz? Ukłony
H8

Ave

Dzięki już poprawiam .

[Fałszerz komunikatów]

Wędrowałem przez te wersy, a mapą była wyobraźnia Autora. Tekst jawi mi się jako ten, ze scenerią z pogranicza jawy i snu
Popracowałbym nad większym zobrazowaiem sytuacji