detoks

[Arti]

...

[czochrata]

nie mógłbyś tego podzielić na semantycznie kończące się wersy?

[Arti]

mógłbym ale eksperymentuję z zapisem, myślę że tak też jest dobrze.

[Marcin Sztelak]

Jak najbardziej i forma i treść. Zastanawiam się tylko czy uczynienie święconą ostatnim wersem nie było by ciekawym zabiegiem.

Pozdrawiam

[Arti]

zmieniłem, choć nie mam przekonania... być może wrócę do zapisu w jednym wersie
dzięki

[Marcin Sztelak]

Tak mi właśnie na myśl przyszło - owszem może w jednym ale bez wodą?

[Arti]

chyba jednak z wodą. Marcin wracam do pierwszej wersji. Będę jutro, spieszę się zaraz wychodzę

[Marcin Sztelak]

I tak jest dobrze.

[czochrata]

to jest bardzo mocny tekst i bardzo osobisty...

[Gloinnen]

Również podzielam zdanie Czochratej - wstrząsający, dotkliwy tekst i niezwykle szczery, prawdziwy. Wali po emocjach.

Skoro eksperymentujesz z zapisem i stosujesz długą frazę - może spróbowałbyś włączyć interpunkcję?

Mój pomysł - ale tutaj właściwie każdy znak można potraktować indywidualnie:

Jest taki ciężki; skrzypiąc otwiera nadgarstki, przywiązuje
do łóżka świadomością odciętego tlenu. Najmniejszy
oddech ukarany za próbę i nie ma innych imion,
są tylko zasłony.

O świcie znikają bandaże; obmywam się wodą święconą.

To tylko w ramach eksperymentu. Inna sprawa, że zapis ciągły być może w jakiś sposób lepiej oddaje stan mentalny i fizyczny peela... Nie chcę niczego narzucać ani zaburzyć Twojej koncepcji.

Glo.